REVIEW: Julia Holter - Have You In My Wilderness

از: مجتبی تقوایی


Avant Pop, Alternative Singer / Songwrite








(راهنمای ریت شار) 




چهارمین آلبوم جولیا هولتر سی ساله که به آرامی به پخته ترین فرمی که می شد براش متصور بود رسیده , مهمونی باروک و پر انحنایی از استرینگ و امبینس و سازهای بادی و صدای پر قویی موزیسین Avant Pop لس آنجلسی ست.

همون طور که تو ترک دوم یعنی Silhouette  برامون زمزمه می کنه : language is such a play  و این جمله یعنی کل آلبوم، بازی های بی نظیر زبانی هولتر.  فرار ناخودآگاه نزدیک به سی سالگی رو هم میشه تشخیص داد وقنی در ترک اول می خونه:

I love to run away from sun  یا ترک سوم:  all the people run from the horizon .

 یا پر از تیکه هایی که میشه شکار شن وقتی به عقب نگاه می کنه و خونه ی کودکیشو تو Lunette Stranded On The Island تماشا می کنه.

از ساکسیفون مستانه ی Sea Calls Me Home تا عاشقانه ی سیاهچاله ای Night Song  و بی پایانی تنظیم های باروک پاپی آرشه ها در همه جای Have You In My Wilderness  و ترومپت بی اعتنای Vasquez  که عین اسمش که به تیبورچو واسکز ،،یاغی مشهور برمی گرده، می تازه، همه و همه این آلبوم رو شاری ترین حالت جولیا هولتر جلوه میده.

آخرین جمله ی آلبوم از فرار خود سی ساله ی هولتر عبور می کنه و می پرسه:

Tell me, why do I feel you running away?

وقتی دو پرسونای "من" و "تو" در هم غرق می شن، اوج و انتهای آلبوم در ترک آخر‌ِ که هم نام آلبوم هست شکل می گیره، چیزی که باعث میشه مطمئن باشید نمی خواید این رویا رو از دست بدید.

Have You In My Wilderness استحقاقی جز شاری بودن نداره.

ترک‌های شارپسند:

Have You In My Wilderness

Sea Calls Me Home

Night Song

Vasquez