March 31, 2016

Monthly Six // March 2016


در سری پادکست‌های Monthly Six، آخر هر ماه میلادی امیر و مجتبی تقوایی شما رو با 6 تا از بهترین آلبوم/EP هایی که بطور رسمی در ماه گذشته منتشر شدن، آشنا می‌کنند و یک ترک از اونها رو هم برای شما می‌ذارند. هر کدوم از اونها، حدود 15 دقیقه و 3 آلبوم! 

Monthly Mix پلی بین دو بخش اصلی رادیو شار (Podcasting و Blogging) به حساب میاد. برای کسایی که ترجیح می‌دن به جای خوندن Review یا Notice، درباره اون موزیک بشنوند.

در پادکست دوم Monthly Six، از شش تا از بهترین آلبومهایی که در ماه مارس منتشر شدند، می شنویم. مجتبی یک دونفره Indie Folk استرالیایی رو به شما معرفی میکنه و از آلبوم جدید Esperanza Spalding میگه.
امیر هم سه آلبوم Indie Rock/Pop از بندهای جدید آمریکایی انتخاب کرده از شهرهای مینیاپلیس، بوستون و LA.

تا پادکست ماه بعد، برای کشف موزیکای جدید، Review و Notice های بلاگ شار رو دنبال کنید و بشارید!
    


Tracklist:
(artist - album - flux's rating - track title)
Moshtaba's Part) 
1. Amistat - Parley - 2.5 φ - Presence 
2. The Knocks - 55 - 2 φ - I Wish (My Taylor Swift) 
3. Esperanza Spalding - Emily’s D+Evolution - 2.5 φ - Unconditional Love​

Amir's Part)
4. Night Moves - Pennied Days - 2 φ - Carl Sagan 
5. Quilt - Plaza - 2 φ - Searching For 
6. Dunes - Bitter Charm - 2 φ - Moddy


Download [MP3] [Torrent]

March 25, 2016

Mhvn's 'albums you should listen to' from 2015 (w. spotify playlist)



سال 2015 از اون سالای بسیار غنی از موزیکای خوب بود. ما فقط تونسته بودیم 20 تا از اونها رو به عنوان لیست اصلی رادیو شار به عنوان Best 20 Albums of 2015~1394 معرفی کنیم.
محمدحسین وحیدنژاد در این پست نگاهی به آلبوم های خوب دیگه ای انداخته که خیلی هاشون از زیر رادار شار عبور نکرده بودند. اون پلی لیست اسپوتیفای از این لیست رو هم ضمیمه کرده // امیر




سلام به تمام شنوندگان خوب شار.خوب سال 2015 و همینطور 94 هم تموم شد ولی هیچوقت برای موسیقی خوب دیر نیست به خصوص اگه بخواد ماله سال پیش باشه. تصمیم گرفتم که توی موسیقی هایی که رادیو شار کمتر دور و برشون میره یک لیست از آلبوم ها و ای پی ها خوب پیدا کنم و برای شما قرار بدم. با این هدف شروع کردم به سرچ عمیق تر از موسیقی هایی که توی 2015 ریلیز شده بود. کلی از لیست ها و چارت های سایت ها، بلاگ ها و یوزرهای مختلف رو چک کردم. علاوه بر اون ها از روش هایی که برای کشف موسیقی بلد بودم نیز استفاده کردم و در مسیر ساخت این لیست کلی راه و روش جدید برای کشف موسیقی خوب پیدا کردم.
درست کردن این لیست یک چالش عالی بود که باعث شد کلی موسیقی جذاب پیدا کنم و متوجه این بشم که چقدر موسیقی عالی هرسال ریلیز میشه و ما ازش بی خبر هستیم. همونطور که گفتم بیشتر سمت موسیقی هایی رفتم که رادیوشار کمتر توجه داره که میشه الکترونیک ، هیپ هاپ ، دنس (آندرگراند)، جاز و موسیقی های مختلف دیگه.


برای موسیقی هیپ هاپ چندتا ال پی قرار دادم.به نظرم سال عالی بود برای هیپ هاپ از کامبک قوی Lupe fiasco ، دابل آلبوم جالب اکسپریمنتال هیپ هاپ Death grips، هیپ هاپ کلاسیک در جلد مدرن Czarface ، اولین ال پی خیلی شخصی از Joey Badass ، همکاری یکی از بهترین های پرودیوسر های اینسترومنتال هیپ هاپ یعنی L'orange با Jeremiah jae ، آلبوم خیلی مظلوم Fashawn  که بیت های خالیش هم گوش دادنش لذت بخشه ، ترپ فوق العاده Travis scott ، بیت های قشنگ Apollo brown و همکاریش با کلی MC جوون و آینده دار،  گرایم فوق العاده بهترین آرتیست سبکش Skepta که توی میکس تیم وست وود ترک های جدیدش رو میزاره، بیت های اینسترومنتال قشنگ Toro y Moi تا تریپ هاپ Neat Beats و میکس تیپ Lil Ugly mane که کارهای قبل هیپ هاپش رو جمع کرده، همچنین کلاد رپ جالب Bones و ابسترکت هیپ هاپ DJ krush
در موسیقی الکترونیکا کلی ال پی و ای پی گذاشتم از درون های Rafael Anton Irisarri، Alva noto, Benoi Poulard,William Basinski , Tegh & Kamyar Tavakoli و Talk West و امبینت های قشنگ Alessandro Cortini ، Steve Hauschildt, Albur!, Dmitry Evgrafov, Cass,
تا
 اکسپریمنتالهای OPN, Arca, Ash Koosha, IglooGhost, ,Ben Zimmerman , Romare , M.e.s.h, Holly Herndon و Charles Cohen

و کارهایی که من فقط میتونم بهشون تگ کلی الکترونیکا بزنم از قیبل ست های میکس Autechre ، کارهای ریلیزنشده Aphex تو ساندکلادش ، اینداستریال Grim ، آلبوم فوق العاده Flako ، سری ای پی های Nymphs و ساندترک خارق العاده Pomengranates نیکولاس جار ، ویپر ویو In media Res، و کارهای Folating Points , Prefuse 73 , Ratatat , Public Service Broadcasting , Blanck Mass , BOOF ,  George Fitzgerald , Targana Pyjarama, و Black Wing

همینطور موسیقی های داب امبینت و داب تکنو از قبیل : Bvdub, Purl , Kiasmos, SCNTST , Gaussian Curve ,  و هیمنطور دارک امبینت Artium Carceri و نیوایج Enya و کار پر از نویز Kazuma Kubota و کار تلفیقی کلاسیک Sean McCANN همینطور میخواستم کار آرتیست محبوبم مکس ریچتر رو هم بزارم که دیدم همه سایت ها گذاشتن و حتما دیدید.
در دنس آندرگراند هم به نظرم بهترین کار امسال کار IPman و ای پی قبلی آلبومش هست به اضافه کارهای : Hodge , OOBE , 20SYL , Luke Vibert , The Black Dog , Levantis, Levon Vincent , Vessels, Container, Lakker و

خوب امسال سال فوت ورک و جیوک بود با کارهای ,Jlin, PZG & DUBSKNIT, DJ Paypal , OKZHARP, Kode9
کارهای متفرقه دیگه هم مثه ویچ هاوس BLVCK Ceiling ، کار الکترو فانک Griz و دیسکو Skylar Spence و همینطور سینث ویو Carpenter Brut اشاره کرد.
چند تا پاپ گذاشتم از قبیل Jack Garrat, Clarence Clarity, Bjork همینطور کارهای فولک Father John Misty, Joan Shelley , Billie Marten , Jenny Hval و همینطور کارهای راک و ایندی مثل البوم فوق العاده Circuit des Yeux, آلبوم بسیار ارجینال Jrusalem In My Heart که تلفیق سایکدلیک و موسیقی سنتی عربی و الکترونیکه ، کار تجربی zs ، و چندین کار متال از قبیل بلک متال فوق العاده Myrkur ، کارهای ملودیک Enshine و Midnight Odyssey ، کارهای پست متال Rosetta , We Lost the Sea، Ghost Bath و کار قشنگ Sunset in the 12 House ، و کار فک کنم پراگ Ghost
میرسیم به جاز. من فکر میکردم که بهترین جازی که شنیدم کار کاماسی واشینگتن خواهد بود تا اینکه لیست چند جاز باز خفن رو دیدم و این کار های فوق العاده رو پیدا کردم، Rudresh Mahanthappa که بهترین آلبوم سال جاز مال ایشون خواهد بود و رتبه بعدی میرسه به Atomic و همینطور آلبوم فوق العاده Aviashi Cohen Trio. کارهای تلفیقی مثه Ibrahim Maalouf که تلفیق جاز با موسیقی سنتی شرقی هست ، همینطور کار Tigran Hamasyan که تلفیق با اپرا و یک جور موسیقی مذهبی هست .
کارهای متفرقه هم چند تا کار از موسیقی های دنیا مثه Heroin In Tahiti که موسیقی شرقی هست ، Terakaft که موسیقی آفریقایی و مربوط به مالی هست ، Rizean said موسیقی با کیبرد و سنتی عربی و همینطور St. Germain .چند تا کار نویز هست مثه Prurient که کامل تمام زیرشاخه های نویز رو شامل میشه ، Dreamcrusher که یک هارش نویز ریتمیک هست و همینطور کار فانک زیبایه Haggis horns و موسیقی سول Leon Bridges.
و این از 110 آلبوم و ای پی که به نظرم ارزش گوش دادن رو داره اگه جزو کسایی بودین که نرسیدید کارهای 2015 رو چک کنید بهتون لیست شار و این رو پیشنهاد میدم.
امیدوارم بتونم سال بعد هم با دستی پر مثه امسال بیام :)

March 21, 2016

FLUX ep. 56 // Spring Equinox 1395


وقتی که روح راه
از لاله گوشم می آویزد
بهار می آید
(یداله رویایی)

نوروز 1395 مبارک! شار 56 و سومین اعتدال بهاری که با پیامهای صوتی و آهنگهای شنونده های شاری عزیز شروع می کنیم:
در این قسمت که خیلی رنگارنگ شده، ستاره از آلبوم آخر Deerhunter انتخاب کرده، مهدخت از دهه 70، مجتبی سینگل آخر LCD Soundsystem، پریسا از موزیک سنتی مراکش، ابولفضل از Ra Ra Riot و Francesca یک ترک پاپ ایرانی که خاطره جاده اصفهان-تهران رو با دوست پسرش زنده می کنه، از مجید، زهره، Whologram، محمدحسین و آرمین هم پیام و آهنگ می شنویم. 




DOWNLOAD [320kbps MP3 / Torrent] [160kbps MP3 / Torrent]





Tracklist:

Mahdokht // 
00:00 - Blue Swede - Hooked on a Feeling
Amir // 04:55 - Stereolab - Fluorescents
Abolfazl // 
08:30 - Ra Ra Riot - Absolutely
Farzad // 12:25 - Little Daylight - Overdose
Zohreh // 16:44 - The Brothers Four - Greenfields
Whologram // 19:46 - Polica - Lime Habit
Parissa // 23:43 - العار ابویا - ناس الغیوان/جیل جیلاله
Mohamad Hossein // 29:19 - Leftfield - Afrika Shox
Majid // 32:57 - Fenster - In the Walls
Francesca // 37:34 - حادوی خاص - سینا شعبانخوانی
Setareh // 41:29 - Deerhunter - Breaker
Armin // 45:30 - Atmosfear - Dancing In Outer Space
Moshtaba // 
51:04 - LCD Soundsystem - Christmas Will Break Your Heart












March 18, 2016

REVIEW: The Muckers - Let the Groove Stay in Your Mind (Single)


نویسنده: امیر
  شنیدن سینگل جدید
The Muckers برای بار اول، شدیدا شگفت زده‌ام کرد. در این حد که بلند شدم به گیتار هوایی زدن و سر تکان دادن! بعد از بارها شنیدن، مصمم شدم یادداشتی کوتاه درباره این بند بسیار خوب آلترناتیو/ایندی راک تهرانی بنویسم. شاید از این راه دست کم بین موزیک‌بازهای فارسی زبان بیشتر شناخته شوند. آنها بسیار بیشتر سزاوار تحسین هستند. 

  در ساندکلاد ماکرز نوشته شده: یک گروه راک زیرزمینی از تهران. اما چه چیزی ماکرز را از سایر راک های ایرانی که از زمان فستیوال
Tehran Avenue (1382) شنیده‌ایم، متمایز می‌کند؟

  کمی مقدمه ضروری به نظر میرسد. موزیک غیر ایرانی مثل راک یا الکترونیک، بین جوان‌های تهران به میزان وسیعی جریان دارد، بچه‌های موزیک بازی که ساز می‌زنند یا گروه دارند کم نیستند. دسترسی نسبی به اقسام سازها، تکنولوژی ‌ها، نرم‌افزارها و اپلیکیشن‌های مربوط به موسیقی بخصوص در 10 سال گذشته، و گسترش اینترنت، موزیک‌بازی و انتشار آن را خیلی راحت‌تر از گذشته کرده است.

  اما به رغم فرصت‌هایی که تکنولوژی و اینترنت در اختیار موزیسین‌های ایرانی گذاشته، یک فرق اساسی بین تجربه تهران با تجربه شهرهایی (مثل نیویورک یا برلین) وجود دارد که به نوعی مهد این نوع موسیقی‌ها به شمار می‌روند: جریان نداشتن آزادانه موسیقی در فضا‌های عمومی. وجود انواع مجدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها، وصل نبودن به صنعت موسیقی جهانی، نبود فضاهای آزاد اجرای موسیقی، نبود رسانه‌های رسمی و فراگیر مختص موسیقی و ...، از جمله عواملی‌ست که باعث می‌شود موزیک‌هایی که بیشتر جاهای دنیا جایش "روی زمین" است، لقب زیرزمینی به خود بگیرد. هر کدام از ما در اطراف خود، بچه‌های علاقمند و موزیک‌بازی را می‌شناسیم که به علت مشکلات ناشی از عمومی نبودن موزیک، هیچ وقت نتوانسته‌اند بندی تشکیل بدهند یا موزیک‌شان را با کیفیتی مقبول، عرضه کنند و مخاطب کسب کنند.

  یکی دیگر از مشکلاتی که غیبت موزیک در حوزه عمومی ایران به آن دامن می‌زند، عدم پیشرفت سلیقه و آشنایی موزیسین‌ها با آرتیست‌های کم‌تر شناخته‌شده و تحولات حدید موسیقی است. سلیقه‌ موزیسین در موزیکی که می‌زند تاثیر مستقیم دارد. این باعث می‌شود موقع شنیدن بسیاری از ترانه‌های راک ایران، به راحتی متوجه فاصله‌ی زیاد آنها با نمونه‌های خارجی مورد علاقه خودشان می شویم. یا اینکه انبوهی از بندها و گیتاریست ها را ببینیم که با الهام از یک نفر مثل
Steven Wilson یا David Gilmour شکل گرفته‌اند.

  همه این مقدمه را نوشتم تا بگویم در همین فضا هم هستند موزیسین‌هایی که فقط منتظر تغییر شرایط از بالا نمانده‌اند و با انگیزه و پشتکار مثال‌زدنی در راه آزمایش و خلق صداهای مورد علاقه‌شان و شکل‌دهی به جمع مخاطبان‌شان گام بر می‌دارند. آنها نماینده بخشی از موزیک‌بازهای ایران هستند که در دریافت جریان‌های جدید موسیقی موردعلاقه‌شان و به روز کردن سلیقه و دانش موزیک‌شان، ذره‌ای تعلل نمی‌کنند.

  پیشتر در رادیو شار، در حوزه موزیک الکترونیک، از بچه‌های فستیوال "صت" گفته‌ایم و شنیده‌ایم. جمعی که با حمایت متقابل از هم موفق شده‌اند کارهایشان را با لیبل‌های مطرح اروپایی منتشر کنند و به تبع آن، توجه و تحسین منتقدان و بلاگرها رو برانگیزانند.

  اما در حوزه راک ایران که کمتر در شار به آن پرداخته‌ بودیم،
The Muckers شاید به بهترین شکل، پرچم را بالا نگه داشته است! خیلی از راک‌بازهای ایران سلیقه خوبی دارند اما امکانات و پشتکار کافی ندارند، خیلی‌های دیگر هم به شدت پیگیر‌اند ولی متاسفانه سلیقه‌ی مترقی ندارند.The Muckers نقطه تلاقی سلیقه‌های خوب و داشتن امکانات کافی و پشتکار فراوان است. این نکته را می‌شود به راحتی از آخرین سینگل آنها Let the Groove Stay Inside You فهمید. ترکی که اگر آن را در یکی از آلبوم‌های 2016 گروه Wand یا Temples یا یکی از بندهای نئوسای استرالیایی می‌شنیدیم، اصلا تعجب‌آور نبود.

  Let the Groove Stay in Your Brain، اولین سینگل از اولین 
EP ماکرز با اسم Endeavor  است که توسط لیبل Wiener Records بزودی روی نوار کاست منتشر میشود. این لیبل یکی از شاخه های Burger Records است که کارهای King Tuff یا Thee Oh Sees را بیرون داده.

  این ترک از چندین جهت نقطه عطفی در کارنامه‌ ماکرز به حساب می‌آید چرا که نقاط قوت‌شان خیلی قوی‌تر شده و نکات تازه‌ای هم برای عرضه دارند.
ترانه‌نویسی محشر و آواز پراسس‌شده و زیبای "امیر" بخصوص سر
verseها، مک‌کارتنی یا Kevin Parker را یاد آدم می‌اندازد. صدایی که قشنگ، هویت ماکرز را نمایندگی می‌کند.
 درام نوازی درجه یک سینا خرمی،  بار اصلی
Groove ترانه را به دوش می‌کشد و بدون شک مقصر اصلی خفنی این ترک است. گیتار امیر حالی سرزنده و آفتابی دارد. ریتم‌ها، جمله‌ها و دیوانه‌بازی‌هایی که از گیتار در همین 5 دقیقه می‌شنویم خیلی متنوع و رنگاوارنگ هستند: فانکی، گرانژی، Jimi Pageای!

  بعد از اینکه افسون
Intro و ورس اول آهنگ شما را گرفت، هجوم گیتارِ-از-overdrive و delay و phaser -گذشته، مجالتان نمی‌دهد (دقیقه 2:00). از جایتان بلند می‌شوید، نبض ماکرز را لمس می‌کنید و سر ورس 2 خودتان را منتظر گیتار‌بازی‌های بعدی ماکرز پیدا می‌کنید. غافل از اینکه خبر ندارید در انتهای آهنگ، درام هم غافلگیرتان خواهد کرد و همان‌طور که عنوان آهنگ از شما می‌خواهد، با Grooveای – که فقط ای کاش در آخر بیشتر fade می‌شد- که در ذهنتان می‌ماند راهی بجز زدن Stop، برگردادندن نوار و از اول گوش دادن ترک باقی نمی‌ماند.

   از حیث مسائل فنی، مشخص است که ضبط، کارگردانی لاین‌ها (بخصوص 2 گیتار روی هم) و مسترینگ نهایی بسیار با حوصله و با کیفیت قابل قبول انجام شده. هرچند بازهم تکرار می‌کنم، ماکرز سزاوار بهترین‌ها در این زمینه است.

  فراموش نکینم
The Muckers در جغرافیایی موزیک راکِ به این باکیفیتی و پر از سرزندگی می‌زند که سلیقه‌ عمومی آن به نوحه‌ای که انتهای سریال "شهرزاد" پخش می‌شود، برچسب موسیقی می‌زند!

  بی‌صبرانه منتظر شنیدن کاست
EP اول ماکرز و آلبوم اول آنها خواهیم بود. شخصا وعده می‌دهم که برنامه‌ی ویژه‌ای با آنها در رادیو شار و برنامه Iran Current داشته باشم. اما تا آن روز بیایید کمی تخیل کنیم:
  ماکرز این قابلیت را دارد که هم جهانی باشد، -فلان لیبل مطرح ایندی راک کارشان را منتشر کند و
Pitchfork به آلبومشان بها بدهد- و هم صدای راک مدرن و "رو زمینی" تهران.
  اگر همین فردا Tame Impala در تهران کنسرت داشت، The Muckers بهترین گزینه برای Open کردن اجرایشان بود. چون آنها همین الان دارند از حیثیت بی نهایت آسیب پذیر صدای گیتار الکتریک در ایران دفاع می کنند.
  آن روز، The Muckers باید دور دنیا در فستیوال‌ها تور بگذارد ولی بعد باز برگردد و یک شب جمعه گرم تابستانی را در فستیوالی در مرکز تهران، برای صدها دختر و پسر به آتش و خون بکشد! آرزوی خود امیر در ابتدای ترانه:
"
"We are waiting for golden summer
   

GLISTENING ep. 03 // Only In The Dark




یادداشت تهیه‌کننده مجموعه، Kian Hossein:

شاید نشود آثاری را که در سری میکس GLISTENING خواهید شنید، صرفا به عنوان موسیقی در نظر گرفت. با دیدی بازتر، آنها محل برخورد دنیای هنر با علم و تکنولوژی هستند.
سازندگان آنها نیز ابعادی فراتر از آهنگساز، نوازنده و... دارند.

هدف از میکس‌های ماهانه GLISTENING تلاش برای درگیری ذهن شما با بخشی از آثار با ارزش Sound Artist های کم و بیش شناخته شده‌ی experimental / ambient / microsound و drone است.     





Tracklist:

00:00 – Ben Lukas Boysen Only in The Dark -Gravity - 2013
03:09 – Lauge and Baba Gnohm- H2O – Langbortistan - 2011
11:40 – Boards of Canada – Kid for Today – In a Beautiful Place Out in the Country – 2000
17:41 – Colfax – Welcome To Colfax- Tape - 2010
20:56 – Boards of Canada – Peacock Tail – The Campfire Headphase – 2005
26:10 – Boards of Canada – Dayvan Cowboy - The Campfire Headphase – 2005
31:02 – Seefeel – Climactic Phase 3 – Quique – 1993
38:36 – Seefeel – Polyfusion - EP2 – Quique – 1993
45:23 – Ochre – REM Sleep Research – A Midsummer Nice Dream – 2004

March 16, 2016

REVIEW: Memoryhouse - Soft Hate


dream pop / indie rock 








راحت ترین کار اینه که دونفره دریم پاپ Memoryhouse  رو با دونفره دریم پاپ Beach House مقایسه کرد. مقایسه ای که اصلا بی راه نیست و ابدا معنای منفی نداره.
البته که به اثیری بیچ هاوس نیستند ولی اگر بایگانی های ذهنی مون رو کنار بگذاریم، Memoryhouse می تونه سرشار از حس نوستالژیک و رمانس نرم و ولرم یک موزیک soft shoegaze باشه.

4 سال بعد از آلبوم اول شاری شون، The Slideshow Effect، دونفره کانادایی Evan Abeele و صدای زیبای Denise Nouvion، آلبومی رو بیرون دادند که اونها رو وارد قلمرو electropop و حتی synth pop می کنه.

ترک Get Back نمونه بارز دگردیسی مموری هاوس در این آلبومه. ترانه نویسی درخشان و لحن وکال زیبای Nouvion با گیتار و پرکاشن بلند و واضح و یک مدل پروداکشن مرسوم و تجاری، یک هیت تمام عیار رو می سازه. I wait for you by the lake / don't be late / don't be late
 از ترک های شاری دیگه می شه به Sarah اشاره کرد که پروداکشن دهه هشتادی تمیزی صدای روح قلوه کن Nouvion رو همراهی می کنه.

اما ترک های معمولی ای هم هستند که باعث می شن همیشه بین Beach House و Memoryhouse خط کیفی بکشیم. The Knife on Water یا Dream Shake از اون جمله اند.
It Was True همون مینیمالیسم به جای آلبوم اول رو به یادمون میاره. یا Arizona که شوگیزی ترین کاریه که از مموری هاس شنیدیم.

درسته که Soft Hate معصومیت و سرمای The Slideshow Effect رو نداره و در فاصله چند ماه از دو آلبوم جان فرسای Beach House، کاری باهامون نمیکنه، ولی نکته درخشان اون در بی ادعایی و سادگی هنر این زوج نهفته که تونستند چنین ترانه های از چنین صدای زیبایی رو با سینت و درام و گیتار صیقل خورده و با کیفیت به گوش اونایی برسونن که جونشون رو برای شنیدن ترانه های soft pop و light shoegaze می دن.


ترکهای شارپسند:
Sarah / Get Back / It Was True





REVIEW: DIIV - Is the Is Are


از: امیر


shoegaze / alternative rock 





(راهنمای ریتینگ)




وسطهای تابستون سال 91، ظهرهای داغ تهران، مچبور بودم برای انچام کارهای مهمی بیرون باشم. اون روزهای آلبوم Oshin جزو چیزهایی بود که توی گوشم زیاد پخش می شد و همیشه آروم آروم احساس خنکی بهم می داد. (تصادفا یکی از قطعه های آلبوم Air Conditioner اسمشه) همش نیم ساعت و 13 تا ترک کوتاه بودن که مثل چرت زدن زیر کولر به آدم حال می داد: با اون جمله های surfy و ملودیک گیتارها و اووردرایوها و delayها، بیس های پست پانکی غمگین و سریع و وکالی که انگار Kurt Cobain ای باشه که دوباره ظهور کرده اما این بار افسرده تر و خونسردتر.

چهارسال از اون زمان گذشته و هنوز آلبوم اول بند Zachary Cole Smith و دوستاش، از روی آیپاد من پاک نشده.
اگر Oshin اونقدر کوتاه و گزنده بود که آدم رو فقط زخمی می کرد، Is the Is Are جبرانشه. 17 ترک و بیشتر از یک ساعت DIIV، اونقدر که کافی باشه برای چهار سال دیگه!
دنبال ردپاهایی از Oshin هستیم و به نظر می رسه توی همون ترک اول Out of Mind به آرزویمان می رسیم. Under the Sun، به ما خیلی زود ثابت می کنه که بیس لاین های DIIV در این آلبوم به وضوح پروگرسیو تر شدن. Under the Sun ظاهرا تنها ترکی ه که مخاطب اش Sky Ferriera دوست دختر هنرمند Zachary ه که Kim Gordon وار ترک Blue Boredom رو هم می خونه.
(آلبوم اول Sky Ferriera سومین آلبوم سال 2013 رادیو شار شد)

گیتارها و وکال هم بدون شک پیشرفته تر شدن. وقتی Roi رو می شونیم. طولانی ترین و ناله ترین ترک آلبوم که آدم می مونه دلش بیشتر به حال ناله های گیتار بسوزه یا وکال. آلبوم غمگینیه! 

 از جهت مضمون Roi چکیده آلبومه. طی چهارسال قبل، Zachary Cole با مشکل اعتیاد دست و پنجه نرم کرده و بعد از طی دوره ترک و بازگشت، این دومین آلبوم براش حکم "رستگاری" رو داشته. پس نباید تعجب کنیم که چرا مضمون اصلی ترانه های Is the Is Are جدال دائمی خماری و وسوسه، نئشگی و سوبری ه. درون مایه بیشتر ترانه های آلبوم مثل: Take Your Time، Incarnate Devil، Valentine.
   

در ادامه Is the Is Are گوش شما رو از هارمونی درست 2 گیتار و جمله های پست پانکی و ملودیک اونها و استفاده به جایی از پدال ها، سیراب می کنه. Yr Not Far یه گروو New Order ای داره. یا کوبندگی ترک عنوان، یا اونجاهایی که ملودی مغز رو مدتها بعد از شنیدن به خارش می ندازه، مثل جمله های گیتار ترک Loose Ends. یا فیدبکهای انتهایی Dust. لحظات اوشینی در Is the Is Are کم نیست: از ورسهای Loose Ends تا پایان بندی Dopamine.


آلبوم دوم DIIV از میدون جنگ سختی بیرون اومده. جنگ نَسَخی و نئشگی، ترک و وسوسه، خالی بودن و پر بودن. جنگی که سه دهه قبل باعث شد کرت کوبین خودش رو راحت کنه، این بار برای Zachary Cole ظاهرا به نفع پاکی تموم شده.
اما خروجی این rehab برای ما مثل ترکیب دوا و کُک ه. و پایانی بر یک خماری طولانی از Oshin/تابستون 91 تا Is the Is Are. این بهترین guitar music سال 2016 تا اینجاست!  

ترک های شارپسند:
Bent Roi's Song / Dust / Healthy Moon


March 15, 2016

FLUX ep. 55 // Alphacast #3



آلفاکست، قسمت سوم!

در حالی که امواج مغزی آلفا فعال هستند، احساس راحتی، آرامش و صفا همه وجود ما را در برمی‌گیرد.  



سری Alphacast از Tehmission (آرمین نوروزی) با میکس‌ موزیک‌‌های الکترونیک چند وقت اخیر، قرار است این امواج خلاقیت‌زا را در ذهن شما به جریان بیاندازد. 


الکترونیک‌هایی نه خیلی تجربی و مغزدرگیرکن و نه چندان مناسب مهمانی و شلوغی.



این ها میکس‌هایی IDM / Inditronic / Breakbeat برای خلوت، پرداختن به خود و کارهای روزمره است.

قسمت اول / episode 01

قسمت دوم / episode 2





Cover photographer : Lukas Bori

: Tracklist

(The War on Drugs - The Haunting Idle (Lost in the Dream : 2014
(Elskavon - Anda (Reveal : 2013
 (Burial - Endorphin (Untrue : 2007
(Teebs - Piano Months (E S T A R A : 2014
 (Hecq - 0001 (frank riggio remix) (Horror Vacui : 2013
(Nils Frahm - Says (Spaces : 2013
(Loscil - Umbra (Idol Tryouts Two Ghostly International Vol. 2 : 2006
(Poordream - Proof (Ninetynine : 2014
 (Absolutely Free - Earth I (Space Project : 2011
(Steven Wilson - Twilight Coda (Insurgentes : 2008
 (Efterklang - Redrop (Springer : 2005

Tone Burst #3




در اپیزود 3 Tone Burst، از یکی از آلبومهای خوب 2016 تا الان که کاره بچس DIIV باشه میشنویم، همینطور از SVIIB و Wild Nothing. سینگل جدید Fear of Men، از یک بند دریم پاپ خوب فنلاندی، از اولین EP لاش به سال 1990، و همین طور از بند روی کاور اپیزود: Westkust از گوتنبرگ سوئد.

سری Tone Burst اختصاص داره به زیباشناسی راک و پاپِ از پدالها گذشته: شوگیز، دریم پاپ، نویز پاپ و مانند.
از اواخر دهه 1980 تا موج بازگشت امروز.

تون برست 3 رو بشنوید یا از لینکهای زیر دانلود کنید. بشارید!




Download [MP3] [Torrent]




Tracklist (tt:tt - artist - title - album - year) 
00:00 – Kitchen of Distinction – What Happens Now? – The Death of Cool - 1992
05:20 – School of Seven Bells – Signals – SVIIB – 2015
08:30 – Lightfoils - Last One – Hierarchy – 2014
12:25 – Different Engine – Bug Powder – Static Waves Vol.4 – 2015
16:36 – Delay Trees – HML – Doze – 2012
21:06 – DIIV – Bent (Roi's Song) – Is The Is Are – 2016
27:55 – Lush – Leave Me Cold – Mad As Love – 1990
30:30 – Fear of Men – Island – Fall Forever – 2016
33:31 – Westkust – Weekends - Last Forever – 2015
36:47 – Tamaryn – Mind Confusion – The Waves – 2010
40:56 – Wild Nothing – Whenever I – Life of Pause – 2016
45:50 – Stereolab – One Small Step – Aluminum Tunes – 1998
50:00 – DIIV – Dust - Is The Is Are – 2016


 

March 12, 2016

Best 20 Albums of 2015 ≈ 1394


نوشتن لیست آخر سال در وسطهای مارس سال بعدش، واقعا نوبره! ولی با کمی سوء استفاده می شه لیست رو تقریبا مصادف کرد با بهترین آلبومهای سال خورشیدی! 

پس این شما و این هم مروری بر بهترین های 2015/1394 که توسط من و نویسندگان رادیو شار (آرمین نوروزی، مجتبی تقوایی و محمد حسین وحیدنژاد) تهیه و نوشته شدند. باید تاکید کنم که مسئولیت تاخیر در انتشار این لیست، کاملا به عهده من (امیر) است.  به امید سالی (2016/1395) پر از موزیک های خوب! با رادیو شار همراه باشید!



20 - Coleen / Captain of None


لیست رو با یکی از بهترین آلبوم های "شب شار" سال شروع می کنیم. آلبوم پنجم پروژه یک نفره خواننده و اینسترومنتالیست فرانسوی Cécile Schott یک لوپ مینیمال و افسرده به پهنای همه آلبومه (برای همینه که بهتره روی repeat album گوش بدید). دهها تکه ملودی-لوپ کوچکتربا کنترباس و ویولا و چنگ و هارمونی غریب شون با وکال دریمی این خانم تجربه ارزشمندی رو براتون رقم می زنه.     

19 - Kendrick Lamar / To Pimp A Butterfly

به خاطر مسیر بلندی که از پدرخوانده و پدربزرگ تا نواده طی می کنه، از صداهای بادی تا بیت های فلایینگ لوتسی، ازi تا u و پیمودن هر استانداردی که از 90 به اینور تو هیپ هاپ دیدیم، به خاطر ایستادن درست در قامت رپر دوهزار و پونزدهی و نه فقط رپ کردن و بلکه کارگردانی مشترک To Pimp A Butterfly.

18 - Ghost Culture / Ghost Culture

ووکال زمزمه ای و دریم پاپی و مینیمال تکنو و پاره ملودی های تجربی گیتار و امبینت که اولین آلبوم پروژه ی جیمز گرینوود رو تشکیل می دن، یه حالت نامتعارف از چارچوب های ترانه های آشنا به گوشامون رو تداعی می کنن، خوش ساختی در یک کلام.


17 - Blank Realm -  Illegals In Heaven


وقتی که یک آلبوم راک همزمان می تونه همونقدر کلاسیک صدا بده که مدرن. گلچینی از ملودی های دشتی و نویزی گیتار و وکال باحال و نئوسای این بند چهارنفره استرالیایی، Illegal In Heaven رو واقعا برازنده اسمش میکنه. آلبومی با صداهای متنوع و با بالا و پایین های بالا. از شار ترک River of Longing تا بلدهای خارش مغزی مثل Flower In Mind و Gold. در سالی که آلبومهای پست سای کم نبودند، Blank Realm عصاره اون چیزهایی هست که در این لیست غایب هستند. مثل: Thee Oh Sees - Mutilator Defeated at Last
16 - Jefre Cantu-Ledesma / A Year With 13 Moons 

 آلبوم جدید جفری لدسما خیلی از اتفاقات زندگی شخصیش تاثیر میگیره که مهمترینش پایان ازدواجش هست. این رو میشه از اسم ترک ها هم فهمید و ملودی های آلبوم که خیلی احساسی شدند. این آلبوم تلفیقی از نویز (البته نویز سفید و نه هارش نویز) ، Shoegaze ، موسیقی داب ، Drone  هست که شاید بهتره پاور امبینت نام گذاریش کنیم. بعضی از قطعه های بیشتر اکسپریمنتال و تجربی هستند تا یک امبینت ملودیک و تمام قطعه های روی یک تیپ  reel-to-reel رکورد شدن. یک عاشقانه ای در فضایی پر از نویز و دیستورشن !

15 - Pure Bathing Culture / Pray For Rain


آلبوم دوم بند دونفره indie/dream pop پرتلندی در کنار آلبوم Mind Out Wandering در همین لیست، جزود جاده ای ترین و دونفره ترین آلبوم های 2015 در نظر بگیرید.
گرچه مدل پروداکشن آلبوم اول (Moon Tides) قلب رنده تر کن از این آلبومه و توی این دومی، درام و گیتار روتر و بیشتری می شنویم، ولی باز هم پره از هیت های کثافت و عشقی! با وکال کیت بوش طوری Sarah Versprille.   


14 - Novella / Land



ماه دسامبر گذشته در دو اپیزود اول سری میکس های Tone Burst مروری بربهترین آلبومهای shoegaze / dream pop سال داشتیم. یکی از اونها
اولین آلبوم بند لندنی Novella (که در Tone Burst 1 ازشون شنیدید). سالاد خوش ترکیبی از میراث شوگیز و اون ساید ملوتر نئوسایدرخشان ترین نکته آلبوم وکال قوی و ایده آل خواننده گروهه. 

13 - Protomartyr - The Agent Intellect 

سه آلبوم در چهار سال! آمار جالبی برای این بند پست پانک اهل دیترویت میشیگان هست. اما چیزی‌ که باعث میشه بتونیم از Protomartyr با عنوان "یک گروه موفق" یاد کنیم ، روند صعودی هست که هر آلبوم اونا از نظر کیفی نسبت به آلبوم قبل داره.
با بخش تاریک تری از شخصیت جو کیسی در ترانه Ellen که برای مادرش سروده بود  روبرو میشیم. اون یکی از تلخ ترین آهنگ های سال بود.



12 - Sauna Youth / Distractions


در سالی که گذشت، آلبومهای که بمب آدرنالین منفجر کنن، کم گوش ندادیم. در سبک های مختلف. ولی این یکی سلاح کشتار جمعی ه!
ترکیبی از لیبیدوی نویز راک با "پانک کلاسیک 2 و اندی دقیقه ای" که بیس لاین های مدرن جلاشون داده. اسم این بند چهارنفره لندنی گویاست: سانیک یوث رو دهها درجه داغترش کنید!



11 - pinkshinyultrablast / Everything Else Matters
ریویو آلبوم رو اینجا بخونید.

بند چهارنفره همشهری داستایوسکی (سنت پترزبورگ) Pinkshinyultrablast (که همچین اسم گویایی رو از آلبوم بند نویز-گیز Astrobright برداشتن) از اون دسته بندهای Nu-gaze هستن که شوگیز ناب رو از بندای محبوب‌شون وام گرفتن (اون ساید Slowdiveای یا آلبوم Whirlpool / Chapterhouse) و اون رو با زیباشناسی سگ زنی و غرش پست راکی بندهایی مثل Appleseed Cast یا Blueneck در هم آمیخته‌ان. گو اینکه حاصل کار، مُهر خودشون رو هم داره. Bliss Rock ای که اگرچه نوآور نیست ولی اتفاقا همه نکته‌ و موفقیت‌اش در انتقال تمیز اون حظ صوتی اصیل شوگیزه.




10 - Astronauts, etc. / Mind Out Wandering


ریویو آلبوم رو اینجا بخونید.
شب موقع رانندگی عشق‌تون کنار نشسته و دوست دارید چیزی جایگزین سکوتی بشه که از بازگشت‌ناپذیری گریزناپذیر رابطه‌تون حکایت داره.
به نظرم برای همچین موقعیتی که ممکنه کم هم پیش نیاد، همیشه باید یک آلبوم کاملا مناسب شرایط در چنته داشته باشید!
آلبوم اول بند اوکلندی (که محورش
Anthony Ferraro خواننده و دوست و کیبوردیست Toro y Moi است) به زیبایی و نرمی، پروداکشن رویایی و الکتروپاپی رو به طیفی از موودهای قدیمی موزیک آمریکا، پیوند می‌زنه: از soft rock دهه هفتاد تا ریف‌های چیل فانکی و وکال neo-soul / R&B طور Ferraro.

09 - Genghar / A Dream Outside

ریویو آلبوم رو اینجا بخونید.

آرزوی تبدیل شدن به یک بند neo-psy موفق با توجه به پیشروهای استرالیایی این سبک، بلند پروازانه به نظر میاومد تا ظهور این بند چهارنفره انگلیسی Genghar و این آلبوم اولشون.
اتمسفر عصرهای طولانی و گرم تابستونی آهنگها یک طرف، و لیریکهای تلخ و تاریک و شکست-عشقی خورده در طرف دیگه، اونقدر خوب و متعادل کنار هم نشستند که نتیجه شد یکی از رمانتیک ترین آلبومهای 2015



08 - Hop Along / Painted Shut

اگر بخوایم از شاخص ترین موج سال 2015 اسم ببریم، بدون شک بازگشت صدای گرانژ و آلترناتیو راک اوایل دهه 90 آمریکا در بندهای آمریکاییه بخصوص اونهایی که frontwoman دارند. از Bully و Courtney Barnett و Dilly Dally و...
اما اونی که به نظر ما بیشتر شایسته نشستن در 10 آلبوم برتر 2015 ست، آلبوم دوم بند فیلادلفیایی Hop Along ه. ساندترک اوایل تابستون 1394، با وکال و لیریک های سهمگین Frances Quinlan کاری با شما می کنه که سر از نا آشنا ترین کوچه ها و خیابون ها در بیارید


07 - Stealing Sheep / Not Real


برای جایگاه هفت، آلبومی ایندی پاپ رنگارنگ و روج نواز انتخاب کردیم. آلبوم دوم سه خانم لیورپولی Stealing Sheep برای یک فن Warpaint یا Haim، نوید بند مورد علاقه جدیدش رو می ده. یک آلبوم شاری/جاده ای پر از رقص ملودی و هارمونی

06 - Grimes / Art Angels


ریویو آلبوم رو اینجا بخونید.در جواب این سئوال متداول که گرایمز Art Angles، همون گرایمز 2012/Visions هست یا نیست، می‌شه خیلی ساده از خودمون بپرسیم که آیا ما همون آدم 3 سال پیش هستیم با نه؟ و جواب معمولا اینه: هم آره، هم نه! نکته مهم اینجا، شار (جریان و تحول) دائمی آرتیستی مثل Grimes ه که انتظار برای آلبوم بعدای‌اش رو بسیار هیجان‌انگیز می‌کنه.



05 - Helen / The Original Faces

لیز هریس، Grouper تک ستاره ی کم همتای موزیک امبینت تجربی، حالا با بند خودش به اسم Helen ما رو بیشتر از این منتظر چیزی که باید تجربه اش می کردیم نگذاشت.: Grouper + درام سنگین + گیتارهای کثیف و پر سر و صدا. 

بیرون ریزی درونی ترین ِ درونی ها! "مردن در هر لحظه



04 - Beach House / Thank Your Lucky Stars



درخشانترین چیزی که سال 2015 (مخصوصا 1394 خورشیدی) رو به خاطره ما شاری ها پیوند می زنه، دو آلبوم زوج بالتیموری Beach House بود. اولی (رتبه 1 همین لیست) خیلی زود اوایل تابستون لیک شد و ما رو آتش زد! فکر می کردیم دیگه اووه! رفت تا شونصد قرن دیگه... تا اینکه سپتامبر، با این آلبوم استودیویی ششم، شکه شدیم.

خودشون در توییتر تاکید داشتند که این یک "آلبوم جدید" هست نه چیزی مثل b-sides اما به نظر من این آلبوم رو باید Greatest Hits اونها به حساب آورد. "بهترین هایی" که همگی آهنگهای جدید هستند!

Common Girl، حس پاستورال آلبوم اول (مثلا Master of None) رو به خاطر ما میاره. Rough Song، مومنتوم های Teen Dream رو فریاد می زنه و یا گیتار و درام وحشتناک خوب Elegy To the Void، طرفدارهای Bloom رو سیراب می کنه.

ما باید از شما تشکر کنیم!
    


03 - Julia Holter / Have You In My Wilderness

ریویو آلبوم رو اینجا بخونید


جولیا هولتر هرچند وقت مارو به یک رویا می بره و امسال توحش رویاش با ملغمه ی استرینگ و امبینس و سازهای بادی و صدای پر قویی ِ جولیاست. پختگی بی حد و حصر ترانه ها و این مهمونی باروک یکی از شاری ترین خاطراتمون از 2015 رو برامون به ارث گذاشت.



02 - Deerhunter / Fading Frontier 




ریویو آلبوم رو اینجا بخونید
Fading Frontier سنخیت کمتری با کارهای shoegaze / noise rock اولیه deerhunter مثل Fluorescent Grey EP یا Cryptograms داره و بیشتر گرایش داره به سمت مدل منحصر به فرد امبینت راک / دریم پانک Microcastle یا آلبومهای پروژه سلوی درخشان Cox با اسم Atlas Sound.

تصادف بدی که در دسامبر 2014 فرانتمن نحیف بند dream rock آتلانتایی رو با خوش‌شانسی راهی بیمارستان کرد رو می‌شه منبع تغذیه موزیک کمتر سگ‌زن و ترانه‌های غمگین‌تر و واقعی‌تر این آلبوم نسبت به دیسکوگرافی Deerhunter دونست.



01 - Beach House / Depression Cherry(آلبوم سال)

گفتیم که Thank Your Lucky Stars "بهترین" های بیچ هاوس بود با ترک های جدید. آلبومی که بیشتر نوستالژی بیچ هاوس توش موج می خورد.
 ولی Depression Cherry آلبومی برای فن های راستین و بالینی اونها بود. حرکت در مسیری جدید هم برای خودشون و هم برای کسی که از سال 2012 و تور Bloom اومدن این آلبوم رو لحظه شماری می کرد.
چند هفته قبل از انتشار آلبوم، توی توییتر در صداقت خفنی که از یک بند کاملا "مستقل" می شه انتظار داشت، گفتند که تم این آلبوم آرومتر از Bloom و Teen Dream خواهد بود. چرا که با اضافه شدن درامر و تورهای سنگین، کمی خسته شدند. Depression Cherry بهترین آلبوم Beach House بعد از Devotion هست که در عین بازگشت به سادگی پروداکشن اولیه، پختگی صدای این بند رو بعد از یک دهه نشون می ده.
آلبوم پر است از لحظه های اوج لذت سمعی که آدم از صدای ویکتوریا می بره. بخصوص در پایان بندی های ترک ها. از اون جنس لذتی که سر پایان Home Again در Devotion بردیم. پایان های بی نظیر Leviation و Days of Candy و PPP (با اون گیتار محشر) و...
Depression Cherry بهترین هدیه و بزرگترین اتفاق موسیقی سالی که گذشت برای ما رادیو شاری ها بود. از یک بند واقعا "مستقل".