NOTICE: Travis Scott - Days After Rodeo

ظهور پدیده ای به اسم Future  و آلبوم 808s  کانیه وست، در کنار این که مفصل هایی در دنیای هیپ هاپ شدند و قدم های به لول های جدیدی برداشتند، به همان مقدار نسل بی استعداد و کپی شده تحویل تاریخ دادند.

میکس تیپ جدید ترویس اسکات بازار مکاره و طویلی از فلوهای بی پایان Future ای و آوتو تون های کانیه وستی اگزجره شده و نوحه مانند است. به غیر چند هایلایت گم و نادیدنی در این مجموعه، شما در جای جایش با چهچهه های بی روح و دمده ی صداهای مختلف طرف هستید هستید که با بیت های ترپ روی اعصابتان راه می روند و شما را از هرچه الکتروپاپ که قاطی هیپ هاپ شده باشد بیزار می شوید، به خصوص در نسخه ی تغییر کرده ترک کانیه یعنی Fml  .

هنگام گوش دادن آلبوم با صدای بلند ، ترک Palm Trees ، دوستی زنگ زد. بدون کم کردن صدا، گوشی را برداشتم و بعد از چند ثانیه فقط پرسید: تو مسجدی؟!!

و همین سئوال، دقیقا وضعیت این میکستیپ جذاب جناب اسکات را شرح می دهد.

شارپسند:  Uber Everywhere (Remix)

NOTICE: Arca - Entrañas

مجموعه ی  بی نظیر ۲۵ دقیقه ای جدید Arca به معنای واقعی کلمه عجیب و تاریک و حتی گاها لزج هست. لزجی که از راه گوش لمس می شود، با سمپل بی نظیرش از Cocteau Twins که صدای قطعه ی اصلی را کاملا مال خود می ند و ووکال مهمان از میکا لوی دست نیافتنی، بیت های بیمار و مسلسل گونه و فضاسازی های بدون پد و اتمسفر و صداهای کش آمده، اینداستریال های خشک و تر و ملودی های آشنا و سینماتیک.

این جا همان جاست که جدا از این که آرتیست با چه تکنیک هایی و چه ابزاری کار می کند، این نکته حیاتی می شود که در سرش چه می گذرد و ایده ی هسته ی کار چیست.

حالا فکرش بکنید که در سر این موجود این می گذشته که اگر بدن انسان را پشت و رو کنیم و آناتومی را برعکس ببینیم چه می شود، و حاصل صوتی اش شد این تاریکی بی رحم ۲۵  دقیقه ای که نباید از دستش داد.

شارپسند:  Entrañas

REVIEW: Jamila Woods - HEAVN

از: مجتبی تقوایی





آلبوم اول جمیلا وودز، مطمئنمان می کند که Mainstream  های درست و حسابی امسال کاملا و بی بروبرگرد در اختیار جهان سیاهپوستان قرار دارد. البته که بر سر جدا کردن دنیای نژاد ها از هم، بحث هایی هم هست اما باید قبول کنیم که وقتی از جهان سیاهپوستان حرف می زنیم مساله یک نژاد نیست، بلکه یک سبک زندگی، یک عقبه ، دغدغه های متفاوت  و پشتوانه ی موسیقایی و فرهنگی متفاوت مد نظر ماست.

پس از Chance The Rapper, Blood Orange , Esperanza Spalding, Maxwell, Michael Kiwanuka  و در لول بالاتر شهرت کندریک لامار و کانیه وست و بیانسی، 2016 باز هم یک آلبوم "زندگی سیاهپوستی" بی نظیر به خود می بیند: Heavn  .

جمیلا وودز قبل از خواننده بودن یک شاعر است، تکست یا لیریکس نمی نویسد. از طرفی دیگر با بیت های هیپ هاپ و عادت دیرینه ی سمپلینگ می آمیزد. گیتارهای استاکاتوی فانکی در کارش می آیند ومی روند (HEAVN). پیانوهای جزی و زمزمه های آفریقایی را از یاد نبرید که جای جای آلبومش زنده هستند. (In My Name) یکی از بهترین مهمان بودن های Chance The Rapper  را می آفریند (LSD) و در کمتر از دو دقیقه همراه با بیت نیت فاکس فتحمان می کند تا همراهش بخوانیم (In My Name)

از بینامتنیت و ارجاع به The Cure  در Heavn  تا تاثیرات مشخص حادثه ی تیراندازی فرگوسن ، تا ورس Chance  در باب وجوه تبلیغات‌زده ی زندگی سیاهان تا زندگی خیابانی و همسایگی‌شان در Emerald St.  و شبانه‌ترین ارگ هایی که امسال در بک گراند یک ترک RnB  شنیده ایم در همین قطعه، همه و همه مجابمان می کند که Heavn  را یکی از "آلبوم" ترین آلبوم های امسال بدانیم ، مجموعه ای از قاب های ثبت شده ی متفاوت از همه جای زندگی یک قبیله.

تمام شاعرانگی جمیلا را یک جا می توان در Heavn  شنید وقتی می خواند:

My city like my skin, it's so pretty

If you don't like it, just leave it alone

و با درک همین دو خط می توان کلیت این مجموعه را در باب مفاهیم مورد نظرش درک کرد و سپس بارها شنیدش.

 شارپسند: Heavn / Emerald St./ LSD

FLUX ep. 76 // Guestmix: ArtSaves

 با آرش ملاکریمی (ArtSaves) پرودوسر 29 ساله‌ی تهرانی در اپیزود 2 ایران کرنت آشنا شدیم. او ماه فروردین 1395 اولین آلبوم خودش را بطور مستقل روی بندکمپ منتشر کرده که محمدحسین یاداشتی روی آن نوشته است.

اما دوست دارید بدانید موزیسین پشت قطعه Revert، خود چه سلیقه‌ای دارد و آرتیست های محبوب و تاثیرگذار روی کارش کدامند؟ میکس آرش بخوبی نمایانگر این چیزهاست: آرتیستهای شاخص سبک‌های مختف الکترونیک: از دارک امبینت‌ The Haxon Clark تا تیم هکر و Julia Holter و پایان‌بخش خفنی از لیز هریس دوست داشتنی (Grouper) و ... 



  رادیو شار در حال آزمودن تجربه‌های پخش و ضبط اپیزودهایش در فضاهای عمومی و رسمی تهران است. نمونه آن اپیزود شماره 71 شار یا Arp on Net 2 بود که در تکنیوال تهران برگزار شد. این‌بار فرصت دست داد تا آرش میکس مهمان خودش را بطور زنده در فضای کتابفروشی نشر هنوز تهران (خیابان کریمخان)، ضبط و پخش کند.

این اتفاق روز چهارشنبه 31 تیر 95 افتاد. همینجا از همکاری بچه های دفتر Nullsight سپاسگذاریم!

ضروری است اشاره کنیم در ادامه امسال، ArtSaves یکی از آرتیستهای ششمین دوره "سالانه هنرهای دیجیتال تهران" TADAEX خواهد بود که هفته اول مهرماه در پلتفرم داربست تهران برگزار می‌شود.

این شما و این شار 76 // میکس مهمان: آرت‌سیوز! تا هفته بعد بشارید!

Follow ArtSaves [Bandcamp] [Soundcloud] [Facebook]

Download [Mp3] [OGG] [via Torrent]

Stream on Archive.Org

Tracklist
(tt:tt - Artist - Title (Album, Year)

00:00 - Sd Laika - Great God Pan (That's Harakiri, 2014)

05:20 - The Haxan Claok - Miste (Excavation, 2013)

09:30 - Oneohtrix Point Never  - Freaky Eyes (Garden Of Delete, 2015)

14:30 - Nine Inch Nails - 25 Ghosts III - (Ghosts, 2008) + Third World (acapella) - RZA & GZA (Soul Assassins, 1997)

17:12 - Alva Noto & Ryuichi Sakamoto  - Pioneer IOO (Summvs, 2011)

22:10 - Julia Holter - Maxim's (Loud City Songs, 2013)

27:00 - Dictaphone - Peaks (Nacht, 2004) + Charles Mingus - Passions Of A Man (Oh Yeah, 1962)

32:00 - Autechre - Rettic AC (Chiastic Slide, 1997)

33:12 - Nicolas Jaar  - Construction (Pomegranates, 2015)

33:44 - Kanding Ray - Transitional Ballistics (Solen Arcs, 2014)

37:50 - Lakker - Tundra (Tundra 2015)

41:08 - Tim Hecker - Sketch 4 - Dropped Pianos 2011)

43:30 - NASA - Rings Of Uranus (NASA Voyager Space Sounds, 2009) + Ras G - Deep Space Nine (Soul Jazz Records Presents Sounds Of The Universe: Art+Sound 2012-15 Vol 1, 2015)

46:14 - Grouper - Alien Observer (AIA Alien Observer, 2007)

NOTICE: PJ Harvey - The Hope Six Demolition Project

از: مجتبی تقوایی






نهمین آلبوم استودیویی بانوی بریتانیای پی جی هاروی،  یک‌آلترناتیو کامل است که با رگه های جز فیوژن و نئوسایکدلیا ی خود و کانسپت جدی و غیر شوخی بردارش، هاروی را همچنان جز صداهای مهم بریتانیا نگه می دارد.

کلیت آلبوم یک اعتراض است، اعتراضی مشخص به پروژه ی HOPE VI در واشنگتن، اعتراضی زیر-لایه به وضعیت انسانی، به آن چه هاروی در طول سفرش به افغانستان و کوزوو دیده است.

 آلترناتیوی که بانو هاروی در این مجموعه ارائه می دهد پر از ساز و پر از زبان موسیقیست با سازهای گوناگون از هارمونیکا و ساکسیفون گرفته تا هردی گردی (احتمالا این ساز را از Arcade Fire  بشناسید.) یک مجلس اعتراض پر سر و صدای آکوستیک.

تمام مجموعه طی یک اینستالمنت هنری مقابل تماشاگران به صورت زنده ضبط شده، تمام سازهای بادی جنون آمیزش مثل سولوهای ساکسفون هاروی در Dollar, Dollar یا The Wheel تا هوک های بی رحمش در A Line In The Sand ، جز پاپ مدل Koop  .

از آلبومی که ترک هایی با نام هایی مثل The Ministry Of Defence یا The Ministry Of Social Affairs دارد چیزی غیر از فضای ویرانی زده و طعنه به زمین و زمان نداشته باشید.

The Hope Six Demolition Project به معنای واقعی از آن ایندی هایی است که می تواند ژانر خود را معرف باشد، اگر هوادار سازهای پر ملودی و ریتم های آرکید فایری و شاعرانگی همیشگی هاروی هستید، این آلبوم نهم گزینه ی کم نظیری است.

شارپسند:  The Ministry Of Defence/ The Ministry Of Social Affairs /  Dollar, Dollar

Infinitesma Ep. 5 // Out Of Nowhere

The Infinitesma Series by Jacob Newman will be about exploring the infinite potential in music, from surreal radio sounds to more familiar and popular music. Modern genre experimentation, nostalgic moods and an overall eclectic tone will be his focus for these diverse sets and themed shows.

پاسخی قاطع به این پرسش که سری میکس‌های Infinitesma قرار است بیشتر چه ژانر‌هایی را پوشش بدهند وجود ندارد. چرا که همانطور که از اسم برنامه مشخص است، جیکوب نیومن در Infinitesma به جای ویژگی طبقه‌بندی پذیری بر بیکرانگی موسیقی تاکید دارد.

در این میکس‌ها می‌شنوید از "رادیوهای سورئال" تا "آواهای آشنا".

Jacob Newman مهمان میکس 59 رادیو شار، جوان موزیسین و عکاس از کلروادوی ایالات متحده که قصد دارد در سری میکس خود به اسم Infinitesma دست شما را گرفته و به دشت وسیع موزیک‌های محبوب خود بکشاند.

Download [ALO] [MP3] [via Torrent]

Listen on Archive.Org

01. dot - Modern Romance (feat. JNTHN STEIN)

02. SZA - Warm Winds [3:08]

03. Mouse On Mars - Send Me Shivers [5:45]

04. Andreya Triana - Lost Where I Belong (Flying Lotus Remix) [11:47]

05. Major Lazer - Get Free (feat. Amber Of The Dirty Projectors) [15:27]

06. TOKiMONSTA - Darkest (Dim) (feat. Gavin Turek) [20:14]

07. Botany - Feeling Today [25:14]

08. The Sneaker Pimps - 6 Underground [29:03]

09. Zero 7 - In the Waiting Line [32:48]

10. C Y G N - Bipolarity [37:15]

11. Mecca 83 - All Mine (Submotion flip) [40:10]

12. dot - Muse [42:50]

REVIEW: Islands - Taste

از: مجتبی تقوایی







هفتمین آلبوم Islands  ، چهار نفره ی کانادایی ایندی پاپ، از آن دست آلبوم های امسال بود که هر دو سمت ژانر دو کلمه ایش را حفظ کرد و روی مرز پاپ بودن و مستقل بودن قدم زد.

 استقلال موسیقایی  Islands  از رنگ و مود شبانه و  سکسی و قرمز رنگ قطعات نشات می گیرد و پاپ بودنش از ساختارهای همیشگی و ترانه هایی که ساحت عمومی عشق را حمل می کنند.

درست همان جایی که کاور آلبوم می ایستد ، موسیقی Islands  هم ایستاده است.

 تنظیم های خلوت و به  دور از هر دیستورت  و هرگونه نویز اضافه ای. موسیقی به شدت "سینت" محور که ما را یاد اوج Eurythmics  بزرگ یا Blondie  می اندازد. همراه با درامزی که با ریورب بسیار کم استودیویی رکورد شده است.

اهمیت خلق  هوک های به یاد ماندنی از رسالت های پاپ های تابستانیست که کانادایی های دوست داشتنیمان  خوب از پس آن بر آمده و در جاهایی مثل The Weekend یا Pumpkin آمادگی تسخیر هر آخر هفته ای را پیدا می کنند.

مهم نیست که هدف یک مجموعه صرفا رقص و تاکید روی حس های رومانتیک شبانه باشد ، مهم این است که اگر هدف این شد این کار درست انجام شود  و Islands  نشان می دهد که در این کار کم فروشی نکرده است.

شاید اگر تعدادی از قطعه ها نمی بودند و اوج و فرود در تمپوهای Slowjam  پیاپی مجموعه دیده می شد می توانستیم آلبوم کاملی داشته باشیم لیکن جاهایی مثل پاپ-راک آدامسی  Snowflake این نقص دیده می شود و قابل فراموشی نیست.

به هر حال این آلبوم دقیقا یادآور رنگ پوست و تابستان عریان خوش است و نمی توان نادیده اش گرفت.

شارپسند:  The Weekend / Charm Offensive / Pumpkin

Arp on Net #2 // Live @ Teknival 9.6.16

Arp on Net عنوان سری میکس‌هایی به تهیه‌کنندگی سروش قره‌باغی (Bi-Polar) است که قسمت اول آن را اینجا شنیده بودید.

این سری با جدیدترین‌ها در نشر Intelligent Dance Music یا IDM روی رقص و مرزناپذیری آن در این تگ تاکید کرده و  راه تازه‌ای پیش می‌کشد برای آنهایی که می‌خواهند از تجمل صدای Techno در تهران روزمره بهره ببرند.

قسمت دوم آرپ آن نت روز 9 جوئن به همراه اپیزود 71 رادیو شار در گالری سایه تهران، بطور زنده ضبط و پخش شده است.

'Arp on Net' is a mix series presented by Soroush Gharehbaghi a.k.a 'Bi-Polar' and hosted by FLUX since 2016.

Expected to be a walk-through for listeners of contemporary #Intelligence Dance Music (IDM), 'Arp on Net' aim to highlight the limitlessness of dancing in the so called tag.

They consist of latest releases and offer a fresh approach for consuming the elegance of #Techno in today’s Tehran.

DOWNLOAD [MP3] [OGG] [via Torrent]

Having trouble streaming on mixcloud? Try on archive.org





Tracklist:

00:00 - _intro
00:40 - Minilogue - Ahck (Jichael Mackson Remix) - single - (2010)
05:10 - Sebastian Mullaert - Direct Experience (ReMake) - single - (2016)
13:50 - Juno Reactor - Final Frontier (Extrawelt Remix) - single - (2016)
16:20 - Aphex Twin - Minipops 67 [120.2][source field mix](Re-edit) - single - (2014)
22:55 - Extrawelt und Dominik Eulberg - A Little Further (37 Routes) - EP - (2016)
30:50 - Four Tet - Sing (Extended Mix) - single - (2011)
35:40 - Heathered Pearls - Abandoned Mall Utopia (Ft Shigeto)(Original Mix) - Body Complex - (2015)
40:05 - Extrawelt - Dark Side Of My Room (Original Mix) - single - (2014)

REVIEW: Rude Audio - Rudest

از: مجتبی تقوایی



مینی آلبوم تازه ی بریتانیایی های dub باز ، Rude Audio  بیش از هرچیز فضای حالا دیگر "اولدسکول" دهه نودی صحنه ی رقص بریتانیا را یادآور می شود برایمان.

بیت های رقصی، چیزی بین Rave  و House  و Dub  و ووکال های سمپل شده و روح دهه نودی مجموعه به شدت مارا به یاد Orbital   و The Chemical Brothers  می اندازد. صداهای منفک و جدا از هم قطعه ها این نوستالژیک بودن Rudest  را موکد می کنند. لحظاتی مثل ملودی کوتاه و شیرین و غمگین Knockemdub یا پیانوهای منقطع Half Moon Lane Glitter این مجموعه ی کوچک را در ذهنمان ماندگارتر می کند.

نکته ی اصلی موسیقی Rude Audio  تمرکزشان روی نوعی از الکترونیک است که دلشان می خواهد. شاید اگر جاهایی از مجموعه را بشنوید و ندانید متعلق به چه آرتیستی است، روحیه ی بیش از حد آنالوگ خالقانش این احتمال را برایتان به وجود آورد که به سال های دور متعلق است، اما خود خلق چنین فضایی در این دوره هنر قابل اعتناییست که Rude Audio  از پسش برآمده.

اگر دلتان ریو پلاستیکی و وزوز کننده ی سال های نه خیلی دور بریتانیا را می خواهد، امتحانشن کنید.

شارپسند: Knockemdub / Crystal Pylon

REVIEW: Siavash Amini & Matt Finney - Familial Rot

از: مجتبی تقوایی

مجموعه ی تازه ی سیاوش امینی و مت فینی همان حس محبوس و دلزده ی یک کایوت در یک شهر پرجمعیت را دارد. فیلم وثیقه ی مایکل مان را به یاد داشته باشیم و صحنه ی عبور حیوان از جلوی ماشین و حس تنهایی این موجودات در شهری که جانشین محل طبیعی زیست آن ها شده است.

استفاده ی سیاوش امینی از لایه های صوتی وDrone امضادارش، که این بار با شدت بیشتری دیستورت شده، همراهی خوبی با کلمات و اجرای مالیخولیایی اما بی دنگ و فنگ و ساده ی مت فینی دارد. قطعا با مجموعه ی تاریک و محزونی طرفیم که در آن صداها به طرز سایه واری ادامه کلمات هستند. اما می توان این را به تقریب گفت که این تاریکی یک تاریکی رادیکال و مطلق نیست و می تواند از جاهای روزمره تر و عادی تری از زندگی خالقانش نشات گرفته باشد. 

وقتی با چنین فضاهای صوتی Abstractای مواجه هستیم، این که حس ملموس یا حس جامدی داشته باشیم اتفاق عجیبی نیست.
با شنیدن لایه های Coyote  یا Whole Summer عینا این القا می‌شود که دو حوزه ی صوتی جلوی چشمتان روی هم کشیده می شوند. همان دو حوزه‌ای که از سال ها قبل در موسیقی با تقسیم بندی Program  و Absolute   جدا می شدند. اما حالا در عصر پسا-دبوسی و پسا-راک اند رول ، دیگر فقط بی نام بودن قطعه ها آن ها را Absolute  نمی کند، بلکه قدرت خلق فضای انتزاعیست که چنین مرزی را تعیین می کند.

اگر با چیزی مثل آلبوم امسال کالین استتسون و ادیسه ی غم زده اش ارتباط برقرار کرده و لذت برده اید، Familial Rot می تواند گزینه ی بسیار مناسبی برای‌تان باشد.

شارپسند: Coyote Whole Summer /


 

FLUX ep. 75 // Dynamically Ignoring the Hegemony of Weekends #6 (Guestmix: VeD)

Follow VeD: [Souncloud] [Facebook] [Instagram]

Download [MP3] [OGG] [via Torrent]





Trouble streaming on mixcloud? Try on Archive.org






Tracklist:

00:00 - Luciano Ft JAW - 7direction(s) (Original Mix)  
08:45 - Akase - Rust (Midland Remix)  
13:20 - M.A.N.D.Y. Vs. Booka Shade Feat. Laurie Anderson - oh superman  
18:05 - Affkt feat. Sutja Gutirrez - soul (nice7 remix)  
23:55 - Traumer - hoodlum   
29:15 - Hot since 82 - Like You (Exacta Remix) 
34:29 - sabb feat. forrest - One of Us (Dennis Ferrer Remix) 
39:12 - Royksopp-Sordid_Affair_Maceo_Plex_Remix_ 
46:25 - Betoko - xuplak  

REVIEW: Deerhoof - The Magic

از: مجتبی تقوایی




آلبوم جدید دیرهوف عزیز ، سرگرم کننده و نویزی و سر به هواست درست مثل ابتدای آلبوم که با کلمه ی The Magic  آغاز می شود و با تمپوی بالای پانکی اش از جا بلندمان می کند. روح اکسپریمنتال راک بودن آن ها همچنان حفظ شده و میان پانک و پاپ و آر ن بی به گشت و گذار می پردازند.

برای بندی که قبل از انی کلارک بزرگ وجود داشته اند ، شاید جالب باشد که این طور تحت تاثیر فضای سنت وینسنت و به خصوص آلبوم دو سال پیشش باشند. همان افکت های فضایی گیتار خانوم کلارک اینجا هم شنیده می شوند البته کمی نویزی تر و خشک تر و دیرهوفی تر شده. جادوی درست آلبوم در  لیریکس های بامزه و موفقیت بند در رعایت تفاوت میان آهنگ های کوتاهشان با وجود تعداد  نسبتا زیادشان است. ( 15 قطعه)

ذهن ملودی ساز و لوپ های کوتاه گیتار به نظر فرمولی است که موفقیت دیرهوف در سرگرم کردن مخاطب، با این آلبوم کاملا رنگی را سبب شده است. امکان ندارد مثلا The Devil and his Anarchic Surrealist Retinue یا Life is Suffering را بشنوید و ملودی های کوتاهشان در ذهنتان تکرار نشود. البته نقش بی مانند سینت های نویزی و اسباب بازی مانند را هم نباید دست کم گرفت جاهایی مثل  Kafe Mania! یا Criminals of the Dream که بعد از خوانده شدن نوجوانانه ی : You can dream, you can dream  کاملا بازیمان می دهد.

The Magic  آلبومیست درست و بجا و رسانا ، که به خوبی تاثیراتی که گرفته است را تبدیل به آلبومی آقتابی و سرگرم کننده کرده. شاید تنها فاصله شان با کامل شدن به نوعی "مشخصا" دیده شدن و قابل ردیابی بودن تاثیراتشان از موسیقی های نویزی دهه ی گذشته باشد اما به هرحال با یکی از دوست داشتنی ترین های امسال طرفیم.

شارپسند:  Life is Suffering / Little Hollywood / The Devil and his Anarchic Surrealist Retinue

REVIEW: Mitski - Puberty 2

از: مجتبی تقوایی

چهارمین آلبوم استودیویی Mitski  نیمه ژاپنی نیمه آمریکایی، یک ایندی-آلترناتیو کامل هست که برای چند وقت گوش هایمان را از آلبوم های بسیار زیاد و اکثرا میان مایه که هرسال در این ژانرها منتشر می شوند، بی نیاز می کند.

روح دهه هشتادی و مضامین دهه دوم دو هزاری با همراهی درام ماشین ها، گاها ساکسفون، گاهی درامز زنده. از آن طرف جاهایی گیتارهای کر و کثیف و کوتاه Guide by Voices ای و از سمت دیگر بیس ها و Groove  های به شدت یاد آور Pixies . ملودی های خواندن میتسکی در فراز هایی کاملا آمریکایی و در فراز های دیگر انگار ژاپنی و یوکو اونویی به نظر می رسند و همین بینا-ملیتی در جاهایی مثل Fireworks  قطعه ها را از آن حالت معمولی که انتظار داریم خارج می کند.

ترانه نویسی میتسکی زیر بارش دیستورشن و نویزها می درخشد و جاهایی فراموش نشدنی می شود، وقتی از ملیت ، زنانگی و بلوغ و عشق و هرچه دیگر می نویسد، نقطه ی دید یکتایش قابل تشخیص است. نوعی بی تعارف بودن:

I don’t know how I’m gonna pay rent

I wanna see the whole world

در My Body’s Made of Crushed Little Stars .

یا

You’re the sun, you’ve never seen the night

در Your Best American Girl که بهترین جمله ی ممکن به نظر می رسد، برای رساندن عجز کسی که می خواهد در جامعه ی جدیدی حل شود و ناتوان است.

میتسکی با این آلبوم یک دختر آمرکایی جدید گیتار به دست می شود که جا پای کرن اُ و Yeah Yeah Yeahs  می گذارد در پلیرهایتان و آن جیغ ها و بی توقف بودن را برایتان تداعی می کند.

شارپسند: Fireworks/ Crack Baby/ My Body’s Made of Crushed Little Stars

NOTICE: Disclosure - Moog For Love EP

  مینی آلبوم جدید برادران بریتانیایی Disclosure  به نظر می توانست چند سینگل غیر رسمی خوب باشد. البته وقتی کارهایی در قالب مینی آلبوم ارائه می شوند ، معمولا انتظار عمومی عجیب و غریبی هم نمی رود، اما گاهی همین مینی آلبوم ها هم به رسانا ترین حالت می رسند. مثل تجربه ی پارسال ما از FKA Twigs  .

  مساله ی کلی این مجموعه بد بودن یا بی اهمیت بودن و هرچه نیست، بلکه غنی نبودن و غیر ضروری بودن نکته ی اذیت کننده است. سه ترک که هرکدام را می توان برای رقص انتخاب کرد و لذت برد و سوال این است که آیا رقصیدن و لذت بردن از یک مجموعه ی ژانر "دنس" کافی نیست برای خوب بودنش؟ و جواب نسبتا مناسب این که در طول تاریخ آرتیست هایی می آیند که قله های جدیدی در ژانر و چارچوب خود خلق می کنند ( درست مثل همین Disclosure  در شاهکار اول خودشان Settle ) و همین قله ها هنگام ارزشگذاری تعداد زیادی اثر خوب بعد خودشان را تبدیل به "معمولی-خوب" می کنند.

  از Moog For Love  لذت ببرید و برقصید ، لیکن می دانیم همین امسال با بسیار مجموعه دنس به یاد ماندنی تر شنیده ایم.

شارپسند: Moog For Love (Feat. Eats Everything)