REVIEW: Islands - Taste

از: مجتبی تقوایی







هفتمین آلبوم Islands  ، چهار نفره ی کانادایی ایندی پاپ، از آن دست آلبوم های امسال بود که هر دو سمت ژانر دو کلمه ایش را حفظ کرد و روی مرز پاپ بودن و مستقل بودن قدم زد.

 استقلال موسیقایی  Islands  از رنگ و مود شبانه و  سکسی و قرمز رنگ قطعات نشات می گیرد و پاپ بودنش از ساختارهای همیشگی و ترانه هایی که ساحت عمومی عشق را حمل می کنند.

درست همان جایی که کاور آلبوم می ایستد ، موسیقی Islands  هم ایستاده است.

 تنظیم های خلوت و به  دور از هر دیستورت  و هرگونه نویز اضافه ای. موسیقی به شدت "سینت" محور که ما را یاد اوج Eurythmics  بزرگ یا Blondie  می اندازد. همراه با درامزی که با ریورب بسیار کم استودیویی رکورد شده است.

اهمیت خلق  هوک های به یاد ماندنی از رسالت های پاپ های تابستانیست که کانادایی های دوست داشتنیمان  خوب از پس آن بر آمده و در جاهایی مثل The Weekend یا Pumpkin آمادگی تسخیر هر آخر هفته ای را پیدا می کنند.

مهم نیست که هدف یک مجموعه صرفا رقص و تاکید روی حس های رومانتیک شبانه باشد ، مهم این است که اگر هدف این شد این کار درست انجام شود  و Islands  نشان می دهد که در این کار کم فروشی نکرده است.

شاید اگر تعدادی از قطعه ها نمی بودند و اوج و فرود در تمپوهای Slowjam  پیاپی مجموعه دیده می شد می توانستیم آلبوم کاملی داشته باشیم لیکن جاهایی مثل پاپ-راک آدامسی  Snowflake این نقص دیده می شود و قابل فراموشی نیست.

به هر حال این آلبوم دقیقا یادآور رنگ پوست و تابستان عریان خوش است و نمی توان نادیده اش گرفت.

شارپسند:  The Weekend / Charm Offensive / Pumpkin