از: مجتبی تقوایی
مینی آلبوم تازه ی بریتانیایی های dub باز ، Rude Audio بیش از هرچیز فضای حالا دیگر "اولدسکول" دهه نودی صحنه ی رقص بریتانیا را یادآور می شود برایمان.
بیت های رقصی، چیزی بین Rave و House و Dub و ووکال های سمپل شده و روح دهه نودی مجموعه به
شدت مارا به یاد Orbital و The Chemical Brothers می اندازد. صداهای منفک و جدا از هم قطعه ها این
نوستالژیک بودن Rudest را موکد
می کنند. لحظاتی مثل ملودی کوتاه و شیرین و غمگین Knockemdub یا پیانوهای منقطع
Half Moon Lane Glitter این مجموعه ی کوچک را در ذهنمان ماندگارتر
می کند.
نکته ی اصلی موسیقی Rude Audio تمرکزشان روی نوعی از الکترونیک است که دلشان می
خواهد. شاید اگر جاهایی از مجموعه را بشنوید و ندانید متعلق به چه آرتیستی است،
روحیه ی بیش از حد آنالوگ خالقانش این احتمال را برایتان به وجود آورد که به سال
های دور متعلق است، اما خود خلق چنین فضایی در این دوره هنر قابل اعتناییست که Rude
Audio از پسش برآمده.
اگر دلتان ریو پلاستیکی و وزوز کننده ی سال های نه خیلی دور بریتانیا را می
خواهد، امتحانشن کنید.
شارپسند: Knockemdub / Crystal Pylon
No comments:
Post a Comment