سه موزیسین جوونی که تابستون 2009 پروژه‌ی الکترونیک-پست‌راکِ Photomat رو در تهران پایه‌گذاری کردن، الان هر کدوم تبدیل به نام‌های شناخته‌شده‌‌ای توی سپهر طراحی صدای ایران شدن: حسام اوحدی (Idlefon)، سیاوش امینی (The Waterfront) و نیما پورکریمی (Umchunga).
توی اپیزود این‌هفته‌ی رادیو میکس شار، به عنوان چهارمین GuestMixمون، با افتخار میزبان آخری، Umchunga هستیم و mixtape حدود 50 دقیقه‌ای فوق‌العاده‌ای رو می‌شنویم که خودش تهیه کرده. از چندتا از قطعات ambient/techno/idm محبوب و تاثیر گذار توی موزیک‌اش، که به گفته‌ی خود نیما باهش "کارای عجیبی کردن".
میکس شروع میخکوب‌کننده و بالایی داره، یه مینیمال تکنوی lush از The Field سوئدی و یکی از بهترین‌های لیبل تکنو آلمانی Kompakt. در ادامه Umchunga دست شما رو می‌گیره و از خلال راه‌های ناشناخته، پر رمز و راز و گاه روشن و گاه تاریکِ آرتیست‌های بزرگی مثل The Caretaker، پرودوسر -حالا می‌شه گفت افسانه‌ای- مونترالی Tim Hecker، اساتید بلامنازع IDM آتِکِر، دی‌جی منچستری داب‌تکنو Andy Stott، پرودوسر صاحب سبک ونکووری، Loscil و... میکس‌اش رو به پایان می‌بره.
کارای نیما رو توی صفحه‌ی ساندکلادش می‌تونین بشنوین، بیشتر در سبک Ambient و Drone کار می‌کنه. حیفم میاد توی این پست یکی از قطعات محبوب خودم رو ازش نذارم تا بشنوین. صفحه‌ی فیس‌بوک Umchunga رو هم لایک کنین!
قبل از اینکه دعوت‌تون کنم به شنیدن/دانلود میکس:
- Guestmix و مصاحبه‌مون رو با شاهین انتظامی (Tegh) یکی دیگه از موزیسین‌های بسیار خوب الکترونیک ایران توی اپیزود 12 می‌توین بشنوین. - پادکست شار از این به بعد، از گاهنامه دراومد و تبدیل به پادکست هفتگی شد! شنبه‌ی هر هفته، ساعت 8 (utc+2) - نه و نیم به وقت تهران! - Guestmixهای رادیو شار فقط محدود به موزیسین‌ها نیستن (نمونه‌اش اپیزود‌های 5 و 8). بهرحال اگر موزیسین هستین یا نه، و تمایل دارین مهمون ما باشین! بیشتر از اون چیزی که تصورش رو بکنین استقبال می‌کنیم! فعلن و قبل از راه‌اندازی سایت شار، از طریق صفحه‌ی فیس‌بوک‌مون در ارتباط باشین!-اگر لایک نکردین، با یک لایک خوشحالمون کنین!- به گروه FB مون هم بیوندین! توضیحات بیشتر رو اون‌جا بشنوین! ساندکلاد‌مون هم این‌حاست.!
روزای اول مهر جون می‌ده برای پیاده‌روی. بعداظهر‌های تق و لقی که هنوز بوی گیجی تابستون رو می‌ده اما نه تابستونه نه پاییز! بادهای خنک دم غروب... هوا عوض شده و آدما و خیابونا هم همین‌طور! خلاصه حس باحالی داره!
حالا این Mixtape چهل و دو دقیقه‌ای از چندتا ترک خوب Indie Pop و Electro Pop و Synth Pop که امسال 2014 بیرون اومدن، رو چه این روزا بعداظهر از مدرسه، کار یا دانشگاه پیاده بر می‌گردین یا همین‌جوری هواخوری، همراهتون داشته باشین و گوش کنین!
بعد از این، بیشتر تمرکزمون رو روی میکس‌ها می‌ذاریم و ترک‌های خوب و جدید رو به جای اینکه بیشتر تو فیس‌بوک شیر کنیم -که هم زود پایین می‌ره و هم کم‌تر شنیده می‌شه- توی یک سری میکس‌های 2014 شار -که این اولیشه- می‌شنویم. حالا یه وقت هم مثل الان با مناسبت شروع پاییز مصادف شده!
همه‌ی آهنگ‌های این سری از آلبومای خوب و شار‌پسند 2014 گرفته شدن که این‌حا به همراه ریت رادیو شار می‌تونین ببینین.
نظر/ایده/پیشنهاد و انتفادتون رو به ما بگین! ممنون!
آرتیست آشناست، لیبل هم آشناست، آلبوم رو هم که می‌شنوین، به طرز غریبی آشنا می‌زنه، انگار اون رو خیلی سال قبل موقع رفتن (یا برگشتن) از یه مهمونی، یه شب توی ماشین با عشق قدیمی‌تون شنیدین... اما نه یادتون میاد کدوم‌شون نه کدوم‌شب!
The Juan MacLean دونفرن: Juan Maclean دوست جیمز مورفی و Nancy Whang بازم دوست و همکار جیمز مورفی توی پروژه‌ی افسانه‌ای -و مرحوم- دنس‌پانک LCD Sounsystem.
اگر فن پیگیر LCD باشین، می‌دونین که جیمز مورفی لیبل خودش به اسم DFA Records رو سال 2001 تاسیس کرد. Juan MacLean، که زمان جوونی‌اش گیتاریست یه بند پست-هاردکور بود، یکی از آرتیستای معروف این لیبل‌ه که اولین آلبومش (Less Than Human) رو سال 2005 منتشر کرد.
In A Dream که 16 سپتامبر رسمن منتشر می‌شه، سومین آلبوم رسمی پروژه‌ی The Juan MacLean، یه آلبوم نزدیک یک‌ساعته‌ی 9 ترکی‌ه که 4تا از اونا بیشتر از 7 دقیقه زمان دارن.
In A Dream آلبومیه توی سبک Dance House، Post Disco و Alternative Dance، اما مثل هر آلبوم خوب دیگه‌ای توی این سبک‌ها بیشتر از اون‌که برای دنس‌فلور درست شده باشه، جون می‌ده برای قبل و بعد از پارتی. البته دنس-هاوس کلاسیکی مثل Here I AM یا سینت‌های New Wave ای دهه هشتادی ترک Charlotte رقص-واجب‌ان، اما شار کلی آلبوم و Lyrics به سمت یه رمانس کلاسیک، خاطره‌انگیز و آشنا میل می‌کنه.
ترک اول، A Place Called Space رو که پلی می‌کنین، و مخصوصن صدای گیتار راکی رو که روی بیت باحال Power House سینت می‌شنوین، بی‌اختیار از جای خودتون بلند می‌شین، مهم نیست چه اتفاقی میوفته فقط همین اول قضیه آلبوم بلندتون می‌کنه. 4 دقیقه باید بگذره تا صدای نمکی و قشنگ Whang لبخند رضایت رو بر لباتون بنشونه.
چه ترکی رو فقط Whang بخونه -مثل دان‌تمپوی Running Back To You، یا بهترین ترک آلبوم A
Simple Design- و چه بعضی ترک‌ها رو هر دوشون -مثل Love Stops Here- وکال‌های این دونفر و هارمونی‌شون توی سرتاسر این آلبوم فوق‌العاده زیباست و با امواج و لایه‌های تمیز، با کیفیت و استادانه‌ی این آلبوم، در مجموع یک ساعتی رو برای شما رقم می‌زنه که حسابی حالتون رو سر جاش میاره.
"پر احساس" شاید سرراست‌ترین توصیف من از این آلبوم باشه. چه توی آپ‌تمپوهاش و چه چیل‌ترهاش. بعضی ترک‌هاش مخصوصن مثل طولانی‌ترین ترک آلبوم، تموم‌کننده‌ی چیل ده دقیقه‌ای‌شه، "خورشید عشق ما هیچ‌وقت غروب نمی‌کنه" یا I've Waited For So Long، رسمن اگه یکم دلتون برای عشق‌تون تنگ شده باشه اشک‌تون رو درمیاره.
در آخر، سبک این آلبوم از اون سبکای آلردی شارپسنده که از خیلی از آرتیستاش توی رادیو و بلاگ حرف زدیم: از دونفره‌ی نیویورکی Holy Ghost! تا دی‌جی نروژی آلترناتیو هاس، Todd Terje با آلبوم فوق‌العاده‌ی امسالش، تا Classixx (که هیت آلبوم اول‌شون رو با همین خانم Whang زده بودن)، In A Dream خوراک شماست. آلبومیه grooveی، جریان‌دار، پراحساس، زیبا و در یک کلام عالی. برای همین رادیو شار به این آلبوم با کمال میل Φ Φ اعطا می‌کنه.
شما اگه آلبوم رو شنیدین، از کدوم ترک‌هاش بیشتر خوش‌تون اومده؟ در کل دوسش داشتین؟
Goddess، اولبن آلبوم ستاره‌ی نوظهور آسمون Alternative R&B، بنکس، آلبومیه دل‌مچاله‌کن، شهری، لوکس و پر از درس زندگی.
جیلیان بنکس، Jillian Banks، از نوجوونی شروع به آهنگ ساختن می‌کنه تا به قول خودش "تنهایی و بی‌پناهی ناشی از جدایی پدر و مادرش رو التیام بده". یواش یواش از توی ساندکلاد معروف می‌شه و با یه کمپانی قرارداد می‌بنده و فوربه‌ی 2013 اولین ترک خودش رو رسمن منتشر می‌کنه که همون هم از رادیو بی‌بی‌سی1 و سکوی پرتاب Zane Lowe سر در میاره. همون سال دوتا EP خودش به اسمای Fall Over و London رو بیرون می‌ده که تقریبن همه‌ی اون آهنگا رو توی این آلبوم هم قرار داده. بعد از اینکه با هنرمند مطرح آلترناتیو اران‌بی، The Weekend تور می‌ده و بعد خودش تور‌اش رو شروع می‌کنه، خبر آلبوم اول‌اش رو می‌ده و سینگل اول‌اش، Brain رو 28 ژانویه منشر می‌کنه.
حالا، بنکس می‌تونه با رضایت، خیال راحت و تمام قد پشت آلبوم پُر و پیمون اول خودش بایسته.
از 14ترک این آلبوم -با احتساب نسخه‌ی Deluxe، این آلبوم 18تا ترک داره!- نصف‌اش رو شنیده بودیم! نصفِ خوبش رو باید بگم.اما خب نصفش رو هم نه! ولی بهرحال یه جورایی ریویوی این آلبوم، پایان دوران ماه عسل من با بنکس هم هست. چندتا ترک‌اش رو می‌ذارم و از روی آیپادم ورش می‌دارم.
Goddess، آلبوم بنکس‌ه اما اون ترانه‌های زخمی و صدای لرزون و فوق‌العاده خودش رو به دست هشت-نه تا از پرودوسر‌های کاردرستِ لندنی و لس‌آنجلسی داده. که 5تا از اون‌ها رو روز شنبه، ذیل "آخر هفته با بنکس" توی گروه فیس‌بوک‌مون معرفی کردیم و در ادامه هم باهاشون آشنا می‌شین.
Alibi، آلبوم رو شروع می‌کنه. ترکی که SOHN، اون رو به همراه ترک 3، Waiting Game پرودس کرده. گرم‌کننده‌ی صدای بنکس یه ترک synth-based با یه کروس محشر که می‌گه: فقط یه بهونه‌ای یه چیزی بگو بهم که فک نکنم با یه هیولا طرفی! مثل هر اینتروی درستی، فقط یه اشاره‌ی کوچیک به ادامه‌ی داستانی می‌کنه که می‌خواد توی ترک‌های بعدی بگه.
فلوی بنکس توی ورس اول ترک بعدی، ترک عنوانِ آلبوم، با بیت معرکه‌ی Lil Silva، شروع بیان‌گری صادقانه‌ایه که حالا حالا ها دست از سرمون بر نمی‌داره. بنکس خیلی رک حرفش رو می‌زنه:
you shouda crowned her, cause she's a goddess, you never got this
آره باید دور سرت می‌ذاشتی حلوا حلواش می‌کردی دیگه سره‌ی بی‌لیاقت!
Waiting Game، هیت دوران EPهای بنکس با این که تازگی نداره ولی کی می‌تونه این رو اسکیپ کنه! با یه پیانو و بک وکال لوپ SOHNی شروع می‌شه. ورس اول رو یک نفس می‌خونه و بعد امواج سنگین سینت‌های سوهن و اون کروس نکته دارش: آیا مخاطبش یه موزیسین بوده که می‌گه؟:
what if i never even see you cuz we're both on the stage
don't tell me listen to your song because it isn't the same
Brain ترک 4، سه میلیون بار روی ساندکلاد پلی‌شده! فقط بهترین ترک آلبوم و بهترین وکال بالا و پایین این خانم به نظرم نیست، یکی از کارای خوب بیت‌میکر محبوب من، هنری لافر با اسم Shlohmo هم در نظر بگیرینش. -آلبوم شاری bad vibes-// وکال بنکس این‌جا حرفی برای گفتن باقی می‌ذاره که بنکس لانادل‌ری‌ها رو جیب عقب‌اش می‌ذاره!
یه آهنگ دارک دیگه، هدیه پروداکشن نویزی و مریض‌احوال Lil Silvaست: this is what it feels like. بازهم از ای‌پی لندن. بنکس بازم پرده‌پوشی نمی‌کنه در حالی‌که بازم کنایه می‌زنه اما حرفاش رو می‌زنه.
Goddess سه تا ترکِ تیپیکالِ سینگر-سانگ‌رایتری داره: You Should Know Where I'm Coming From و ترک آخر آلبوم، Under The Table با پیانو سلو و بعد چلو و درام و کنتراباس. و ترک Someone New خودشه و گیتارش. هر سه جا چون بیت الکترونیکی به اون صورت نمی‌شنویم، با یه هدفون خوب فرصت خوبی یهمون دست می‌ده تا شنای آرومی تو دریای صدای زیبا، غمگین، شکننده و اغواگر بنکس بکنیم.
Stick رو زیاد دوست نداشتم. اگه یه جور بریج وسط آلبوم بدونیم، اون‌وقت قابل قبول تر می‌شه برام اون بیت weirdاش.
می‌رسیم به عاشقانه‌ترین ترک آلبوم به زعم من. ترکی که TEED محبوب و عزیز من پرودوس کرده - توی اپیزود نوروز شار ازش شنیدین- به اشم fuck'm only we know. یه بیت چیل و ملوی قشنگ TEEDای داره. این‌جا بنکس به بنکسی که از اول آلبوم شنیدم شباهتی نداره. همین آهنگ رو خیلی نوستاژیک و مناسب برای شیر کردن به عشق‌مون می‌کنه.
i preyed your kisses just to stay alive
i see exactly what you think
and i can feel you with my eyes
دوتا شاه هیت پشت سر هم. Drowning با پروداکشن Al Shux، یه بیت شهوت‌آلود و خیس داره که با این ویدئوی عالی‌اش، اغواگرانه‌ترین و باشکوه‌ترین تصویر ما از بنکس رو می‌ده. جایی که کانسپ داف، کاربرد خودش رو از دست می‌ده. Beggin For Thread هم از بهترین‌های این آلبومه که شاید شاداب‌ترین و همه‌پسند‌ترین هیت آلبوم هم بشه در نظرش گرفت. بریج‌اش عالیه! وای!
بعد از Change و Someone New، که این آخری رسمن آتیش‌تون می‌زنه، نوبت به یه یکی از آهنگای قدیمی بنکس از ای‌پی Fall Over می رسه که بازم پرودوس شده‌ی TEEDه.
این آلبوم نفس‌گیر بالاخره با بالادِ پیانویی Fiona Apple ای به انتهای خودش می‌رسه. و شما چی‌کار می‌کنین بعدش؟!
در مجموع، صدای بنکس، ترانه‌های تلخ و گاهی عاشقانه و نوستالژیک -که ابدن سانتی مانتال نیستن و برعکس بوی خوش صداقت و اصالت، ازش بلند می‌شه- و صد البته در کنار بیت‌های معرکه پرودوسر‌ها، این آلبوم رو برای من تا این‌جا دو فی و نصفی می‌کنه. شاید اینکه بیشتر آهنگ‌ها رو شنیده بودم یکم مزه‌اش رو گرفت. می‌دونین معمولن هم آلبومای طولانی مثل این، بالاخره یه ترکای skippable ای دارن. اما Goddess اصلن‌طوری نیست. از همه‌ی اینا گذشته خود بنکس چی؟! خودِ خودش. خودِ لوکسِ دافِ خوشگلِ ... چی پس؟!! بله نصف فی هم به خاط اون و آلبوم شاری می‌شه (*) و نامزد دریافت جایزه‌ی آخر سال "ستاره‌ی جدید شار (**)
آلبوم اول BANKS، یه آلبوم دل‌مچاله‌کن و راستگو، شهری و به غایت لوکسه -مثل یه جفت کفش Louis Vuitton یا یک کیف‌دستی Hermes یا لباس‌زیر La Perla- اما همزمان ساده و اصیل‌‌ه.
Goddess آلبومی "خفن"، "چِت"، "مریض" یا امثال این صفت‌ها نیست. موزیکی جدید و غیرعادی نداره و قرار نبوده که داشته باشه. برعکس، یه آلبوم "معمولی"ه برای آدمای "معمولی".حرفایی که بنکس با صدای اغواگر، متین، مغرور و Fiona Appleوار با بیت‌های معرکه‌ی یه مشت پرودوسر کاردرست لندن و ال‌ای برای ex(ها)ی سابقش می‌خونه، گاه نیش‌دارن، گاهی عاشقانه و نوستالژیک. اما پُر هستن از پندهای نغزی که -پسرها مخصوصن- می‌تونن از همچین موجودی بگیرن. برای اینکه قدر عشق‌شون رو بدونن و اگه واقعن دوسشون دارن، باهاشون صادق و مهربون باشن.
الهه (goddess)ی در مختصات BANKS، ناگزیر پرستیدنی‌ه. ولی خب توی دنیای رنگارنگ امروز، پرستش یعنی داشتن و مصرف کردن. Goddess، مثل همه‌ی چیزای خوبِ دور و بر آدم که قدرشون رو نمی‌دونه، از اول محکومه به اینکه بالاخره یک روز دل آدم رو می‌زنه و به راحتی جایگزین پیدا می‌کنه. اما چه جایگزینی براش بهتر از آلبوم بعدی BANKS؟
------------------
(*) پادکست بعدی رادیو شار، اتفاقن مفصلن راجع به مفهوم آلبوم‌های شاری (3 فی)ه. که خودش مقدمه‌ایه برای شروع معرفی 100 آلبوم برتر شاری همه‌دوران‌ها.
(**) ستاره‌ی جدید شار، جایزه‌ایه که هر سال به یک از بین سه هنرمند منفرد، که آلبوم اول‌شون رو بیرون دادن، اعطا می‌شه. برنده‌ی 2013 این جایزه Sky Ferriera بود.
