شماره 7
Immunity
Jon Hopkins
Jon Hopkins
رتبه 7 آلبوم‌های خوب امسال، اوایل تابستون بیرون اومد و می‌شه گفت کاملا سفریه: هم مثل کیسه‌خواب، لیوانِ سفری و بالشتِ سفری جزء ملزومات هر سفریه که شروع می‌کنید و هم کلیتِ دقیقا یک ساعتش، یک سفر استثنایی و لذت‌بخشه از راههای غیر‌مستقیم و فرعی با علم به این که هر لحظه امکان روبرو شدن با چشم‌انداز‌ها و افتادن در مسیر‌های جدید وجود داره.
جان هاپکینز، دوبار نامزد جایزه مرکوری، موزیسین و تهیه‌کننده لندنی سبک IDM و امبینت تکنو که سابقه همکاری با بریان اینو (آلبوم Small Craft on a Milk Sea و موسیقی متن فیلم استخوان های دوست داشتنی) و همین‌طور Coldplay(باز هم به همراه Eno برای آلبوم Viva La Vida or Death and All His Friends)، دیوید لینچ و Massive Attack رو داره، پیش از این سه آلبوم استودیویی و یکی دو تا مجموعه موسیقی فیلم منتشر کرده که به شخصه اونارو کارهای متوسط خوبی می دونم اما Immunity واقعا عالیه و بدون شک و با فاصله زیادی نسبت به قبلی‌ها، بهترین و کاملترین آلبومشه. همه ویژگی‌های شاخص هاپکینز: طراحی‌های صدای درخشان، ملودی‌های رنگارنگ، بیت‌های مینیمال و کوبنده، تنظیم های سوپرحرفه‌ای و دلچسب و امبیانس صیقل‌خورده، در Immunity به کمال خودش می‌رسه و برخلاف مود chill out کارهای قبلیش، حس تشدید‌شده‌ای از رقص و حرکت سراسر آلبوم رو همراهی می‌کنه.
Immunity رو می شه از وسط نصف کرد. چهار ترک اول که با درام بیت معرکه We Disappear شروع می‌شه احتمالا یک سری از گوش‌نواز‌ترین و تکون-لازم ترین تکنو‌هایی هست که می‌شد امسال شنید. به این معنا ترک نه و نیم دقیقه‌ای Collider قله این آلبومه. و چهار ترک دوم عمیق‌تر و چالشی‌تره. با پیانوی درخشان Abandon Window شروع می‌شه و به آرومی توی یک ریورب استحاله پیدا می‌کنه. Sun Harmonics جزء زیباترین دیپ-هاوس های هست که من امسال شنیدم و سرانجام با ترک عنوان این آلبوم که صدای King Creosote رو هم به همراه داره این سفر یک ساعته به انتهای خودش می رسه و شما از نقطه A به نقطه B می‌رسین.
Immunity همون قدر که برای بالا رفتن خوبه برای پایین اومدن هم هست. همون قدر که شنیدنش توی طبیعت و سفر فراموش نشدنیه برای اتاق هم ساخته شده. یک جور Autechre ساده‌شده و دسترس‌پذیر در قالب یه آلبوم ملودیک و یکپارچه و زیبا. برای تکنو-دوست هایی که علاقه چندانی به فاز DJها و MDMAبازهای پارتی‌های بوینس آیرس و مادرید ندارن، به خودی خود یک "تریپ" و اعاده حیثیتی از موزیک و فرهنگ تکنوست.
ترک های منتخب: Open Eye Signal، Collider، Sun Harmonics
No comments:
Post a Comment