شماره 5
Nepenthe
Julianna Barwick
Julianna Barwick
"در این هنگام هلن
دختر زئوس اندیشه دیگر پخت. ناگهان در بادهای که در جام بود و از آن مینوشیدند
دارویی (Nepenthe) ریخت که درد و کینه را فرو
مینشاند و همه دردها را از یاد میبرد. و هرکس از آن آمیخته میآشامید نمیگذاشت
در همه روز سرشک بر گونهاش روان شود، اگر هم مادر و پدرش مرده بودند، برادر و
پسرش در زیر رویینهای در برابر وی از پا در آمده بودند." (اودیسه، سرود چهارم، ترجمه سعید نفیسی)
دومین آلبوم جولیانا بارویک، امبینت کار تجربی اهل لوئیسیانا و ساکن نیویورک، که او هم در جریان ضبط این آلبوم یکی از عزیزانش را ازدست داده، به طرز شگفتآوری مثل شرح عنوانش در اودیسه اثر میکنه: یک دراگ تمام عیار.
Nepenthe مجموعهایست از ده ترک اثیری، کیهانی، مه آلود، کلیسایی و روستایی بر پایه لایهها و لوپهای چندگانه آوازهای فرشتهطور و بدون کلمات بارویک و گروه کر کوچکی از دختران نوجوان. بر خلاف آلبوم اول تحسینشده بارویک، Magic Place، نه در اتاق خوابش در نیویورک، که در ریکیاویک ایسلند با تهیهکنندگی Alex Somers، طراخ هنری و پارتنر Sigur Ros، ضبط شده. رد پای Cocteau Twins، Brian Eno و البته Sigur Ros در موزیک بارویک آشکاره اما این آلیوم من رو به شخصه یاد مناجاتهای مذهبی "یازده هزار باکره" قدیسه Hildegard of Bingen انداخت.
صدا و موزیک بارویک درکنار زیبایی نفسگیرش، بسیار شاخص و گیرا و واجد طعمی منحصر به فرده. این آلبوم میتونه یکی از بهترین آثار موزیک مدرنی باشه که در اون صدای انسانی دست به چنین بیانگری احساسی می زنه بدون اینکه از زیانی متعارف استفاده کنه.
Nepenthe آلبوم/دراگ/مناجاتیه از یکی از خلاقترین، تجربهگراترین و متواضعترین هنرمندای امبینت. متعلق به دنیای نخستیها، به کهنترین، ابتداییترین و بسیطترین ردپاهای حیات روی زمین: به جایی شبیه اعماق اقیانوس آرام. گرههای پیچیده، سنگین و تو در توی احساسی رو طوری به سادگی و آنی باز و بیوزن میکنه که انگار چیزی از اول وجود نداشته.
Nepenthe یکی از بهترین آلبومهای 2013 برای خوابیدن باهاش بود. قبل از خوردن هر آرامبخش شیمیایی، فکر کنید که آیا میشه اون رو با شنیدن این آلبوم جایگزین کرد یا نه.
ترکهای منتخب: این آلبوم ترک منتخبی نداره!
دومین آلبوم جولیانا بارویک، امبینت کار تجربی اهل لوئیسیانا و ساکن نیویورک، که او هم در جریان ضبط این آلبوم یکی از عزیزانش را ازدست داده، به طرز شگفتآوری مثل شرح عنوانش در اودیسه اثر میکنه: یک دراگ تمام عیار.
Nepenthe مجموعهایست از ده ترک اثیری، کیهانی، مه آلود، کلیسایی و روستایی بر پایه لایهها و لوپهای چندگانه آوازهای فرشتهطور و بدون کلمات بارویک و گروه کر کوچکی از دختران نوجوان. بر خلاف آلبوم اول تحسینشده بارویک، Magic Place، نه در اتاق خوابش در نیویورک، که در ریکیاویک ایسلند با تهیهکنندگی Alex Somers، طراخ هنری و پارتنر Sigur Ros، ضبط شده. رد پای Cocteau Twins، Brian Eno و البته Sigur Ros در موزیک بارویک آشکاره اما این آلیوم من رو به شخصه یاد مناجاتهای مذهبی "یازده هزار باکره" قدیسه Hildegard of Bingen انداخت.
صدا و موزیک بارویک درکنار زیبایی نفسگیرش، بسیار شاخص و گیرا و واجد طعمی منحصر به فرده. این آلبوم میتونه یکی از بهترین آثار موزیک مدرنی باشه که در اون صدای انسانی دست به چنین بیانگری احساسی می زنه بدون اینکه از زیانی متعارف استفاده کنه.
Nepenthe آلبوم/دراگ/مناجاتیه از یکی از خلاقترین، تجربهگراترین و متواضعترین هنرمندای امبینت. متعلق به دنیای نخستیها، به کهنترین، ابتداییترین و بسیطترین ردپاهای حیات روی زمین: به جایی شبیه اعماق اقیانوس آرام. گرههای پیچیده، سنگین و تو در توی احساسی رو طوری به سادگی و آنی باز و بیوزن میکنه که انگار چیزی از اول وجود نداشته.
Nepenthe یکی از بهترین آلبومهای 2013 برای خوابیدن باهاش بود. قبل از خوردن هر آرامبخش شیمیایی، فکر کنید که آیا میشه اون رو با شنیدن این آلبوم جایگزین کرد یا نه.
ترکهای منتخب: این آلبوم ترک منتخبی نداره!
No comments:
Post a Comment