REVIEW: Eluvium - False Readings On

از: مجتبی تقوایی 

 

هفتمین آلبوم استودیویی متیو کوپر تحت پروژه ی Eluvium هم مثل تمام آلبوم های قبلی او و اکثریت نسبی آلبوم های امبینت و درون المان مشخص و فضاسازش را دارد و چندان تجاوزی از آن ها نمی کند ، لایه های کشدار و فضاسازی های صوتی ای که همگی در ابتدایی ترین شناختمان از این ژانر به یاد داریم.

چیزی که False Readings On را در ذهن ما می نشاند و منتهای شارش آن را سبب می شود ، انتخاب صداهاست و ذهن ملودی ساز جناب کوپر. خلاف بسیار آلبوم های امبینت که با صداهای قابل پیش بینی مثل مخدری بارها مصرف شده صرفا حس قرار گرفتن در حوزه ای صوتی را به شما می دهند (و حقا که شاهکارهایی هم در این میان با همین فرمول خلق می شوند که منظور آن ها نیستند.) کار کوپر در این آلبوم با ملودی های هارمونیک چند لایه ، اتمسفر ارکسترالی را به شما القا می کند و همچون مخدری جدید مسافر قسمت های رنگی تری از ذهن می کندتان.

بن مایه ی نئوکلاسیک ترک ها شاید چیز جدیدی در این نوع موسیقی نباشد اما به شدت حساب شده و درست به دل موسیقی نشسته و با گام های تکراری پیانو و اکتاو های زیر و ریورب دار، خودش را هم رده ی بسیاران قطعه ی همین فرمی دیگر نمی کند.

نام گذاری ترک ها در موسیقی قرن بیست و یکی Program  نقش تعیین کننده ای در مجموع کار و جهتی که شنونده می گیرد دارد و  شنیدن عبارات  تکراری  و بارها امتحان شده می تواند آن سفر صوتی متفاوتی که انتظار داریم را مخدوش کند و نام هایی مثل Rorschach Pavan یا  Beyond the Moon for Someone in Reverse از این لحاظ داستان آلبوم را به شدت سرپا نگه می دارد و قصه گویی خود را جهت دار به سمت های غیرقابل پیش بینی  می کند.

False Readings On برای شب های بلند نیمه ی دوم سال انتخابی درخشان و پر روایت است.

شارپسند:
  Beyond the Moon for Someone in Reverse / Strangeworks / Movie Night Revisited