REVIEW: Bon Iver - 22, A Million

از: مجتبی تقوایی

۲۰۱۶ سال خوبی از آب درآمده، با دو دسته آلبوم قوی، یک طرف جریان هایی که از لحاظ موسیقایی Futuristic  یا آینده گرا نشان داده اند، مثل آلبوم های Anohni , Frank Ocean  و همین Bon Ivor. و از سمت دیگر گذشته گرایان پر و پیمان و مجموعه ای از تاثیرات جز و فانک و سول و گاسپل مثل کندریک لامار، کانیه وست، Blood Orange  و مایکل کیوانوکا.

آلبوم جدید جاستین ورنون و پروژه ی دوست داشتنیش کاملا آینده ای از موسیقی ایندی فولک است، همان تحول و گپی که فولک دهه نودی بانی پرینس بیلی از فولک دهه شصتی باب دیلن دارد را اینجا از بانی پرینس بیلی تا بون ایور حس می کنیم. آلبومی ایندی فولک که گیتار آکوستیک همیشگی فولک نوازان انگار نامرئی در آن حضور دارد، پر از صداهای پراسس شده و پر از تاثیرات هیپ هاپ. سمپلینگ در پخته ترین و کامل ترین و درست ترین حالت: ساختن قطعاتی جدید و پر قدرت از چند ثانیه صدای جداشده یا ضبط شده.

گاها تاثیرات روی روند تاریخی موسیقی نا دیدنی هستند، همانطور که شاید همه ندانند که اگر چیزی به اسم هیپ هاپ وجود نداشت هرگز King of Limbs ریدیوهد به وجود نمی آمد (قوی یا ضعیف یا متوسط فرقی ندارد، پیاده کردن ایده ی سمپلینگ مورد بحث است).

به هر روی 22, A Million اوج تاثیرات همکاری چندساله ی ورنون با کانیه وست را بر ما مشخص می کند، شاید اگر هیپ هاپ و My Beautiful Dark Twisted Fantasy  و جیمز بلیک و Witch House  وجود نداشتند، هیچ گاه موسیقی فولک به این سو نمی آمد.

 کمپوزیسیون های ماکسیمال با المان های شاخص ملودیک و روایی فولک و سازهای بادی و فضاسازی های محلی و صدای دیجیتالی آدم های سال ۲۰۱۶، تمام هنریست که این آلبوم تقدیمتان می کند,  آلبومی که استاندارد ایندی فولک را جابجا می کند.

شارپسند: 22 (OVER S∞∞N)        00000 Million / 21 M♢♢N WATER /