July 07, 2016

REVIEW: Manon Meurt - Manon Meurt EP









Manon Meurt
، بند شوگیز و دریم پاپی از جمهوری چک هستند که این مینی آلبوم هم نام گروه را دو سال پیش منتشر کردند و امسال بعد از دو سال به صورت رسمی اولین بار در آمریکای شمالی بازنشرش را شاهد بودند.

شوگیزی که Manon Meurt ارائه می دهد از نویز های My Bloody Valentine  تا گیتار سیال Slowdive  را در خود حمل می کند.
شوگیزی با گیتار و بیس و درامز و بدون هیچ صدای الکترونیک. در دو ترک اول آلبوم کاملا حس می شود که صدای بی وقفه ی گیتارهای اتمسفریک قرار نیست هیچ جای قطعه را خالی بگذارند .

 صداهای سازها زیر درامز قطار مانندی که نواخته می شود اعلام حضور سنگینی می کنند، به خصوص در اوج
To Forget که دیستورت شدن زمین و زمان را به گوشمان می زنند. همچنین قطعه ی سوم یعنی '94 که امبینت و روح زده آغاز می شود و ووکال خوابآلوده و گیتار کشدار ناگاه به یک ارگاسم نویزی ختم می شود.
Until You Can
هم همان ساختار 94 را پیش می گیرد. از خلسه ی محض تا خروش سازها و نرسیدن صدا به صدا پیش می رود. درامز جزی با پاساژهای فراوان و سولوی خوش فرم In These Eyes هم ضربه ی دیگری هستند تا مطمئن باشیم این مجموعه تا آخر افت نمی کند.


اگر دلمان برای مدل کامل شوگیز/دریم پاپ دهه نودی و پیش قراولانش تنگ شده ، Manon Meurt ، این رویاپردازان شهر کوچکی در حومه ی پراگ نا امیدمان نمی کنند که هیچ ، منتظرمان هم می گذارند.

شارپسند: 
To Forget / '94 / Until You Can

No comments: