Best 20 Albums of 2015 ≈ 1394

نوشتن لیست آخر سال در وسطهای مارس سال بعدش، واقعا نوبره! ولی با کمی سوء استفاده می شه لیست رو تقریبا مصادف کرد با بهترین آلبومهای سال خورشیدی! 

پس این شما و این هم مروری بر بهترین های 2015/1394 که توسط من و نویسندگان رادیو شار (آرمین نوروزی، مجتبی تقوایی و محمد حسین وحیدنژاد) تهیه و نوشته شدند. باید تاکید کنم که مسئولیت تاخیر در انتشار این لیست، کاملا به عهده من (امیر) است.  به امید سالی (2016/1395) پر از موزیک های خوب! با رادیو شار همراه باشید!

20 - Coleen / Captain of None

لیست رو با یکی از بهترین آلبوم های "شب شار" سال شروع می کنیم. آلبوم پنجم پروژه یک نفره خواننده و اینسترومنتالیست فرانسوی Cécile Schott یک لوپ مینیمال و افسرده به پهنای همه آلبومه (برای همینه که بهتره روی repeat album گوش بدید). دهها تکه ملودی-لوپ کوچکتربا کنترباس و ویولا و چنگ و هارمونی غریب شون با وکال دریمی این خانم تجربه ارزشمندی رو براتون رقم می زنه.     

19 - Kendrick Lamar / To Pimp A Butterfly

به خاطر مسیر بلندی که از پدرخوانده و پدربزرگ تا نواده طی می کنه، از صداهای بادی تا بیت های فلایینگ لوتسی، ازi تا u و پیمودن هر استانداردی که از 90 به اینور تو هیپ هاپ دیدیم، به خاطر ایستادن درست در قامت رپر دوهزار و پونزدهی و نه فقط رپ کردن و بلکه کارگردانی مشترک To Pimp A Butterfly.

18 - Ghost Culture / Ghost Culture

ووکال زمزمه ای و دریم پاپی و مینیمال تکنو و پاره ملودی های تجربی گیتار و امبینت که اولین آلبوم پروژه ی جیمز گرینوود رو تشکیل می دن، یه حالت نامتعارف از چارچوب های ترانه های آشنا به گوشامون رو تداعی می کنن، خوش ساختی در یک کلام.

17 - Blank Realm -  Illegals In Heaven

وقتی که یک آلبوم راک همزمان می تونه همونقدر کلاسیک صدا بده که مدرن. گلچینی از ملودی های دشتی و نویزی گیتار و وکال باحال و نئوسای این بند چهارنفره استرالیایی، Illegal In Heaven رو واقعا برازنده اسمش میکنه. آلبومی با صداهای متنوع و با بالا و پایین های بالا. از شار ترک River of Longing تا بلدهای خارش مغزی مثل Flower In Mind و Gold. در سالی که آلبومهای پست سای کم نبودند، Blank Realm عصاره اون چیزهایی هست که در این لیست غایب هستند. مثل: Thee Oh Sees - Mutilator Defeated at Last

16 - Jefre Cantu-Ledesma / A Year With 13 Moons 

 آلبوم جدید جفری لدسما خیلی از اتفاقات زندگی شخصیش تاثیر میگیره که مهمترینش پایان ازدواجش هست. این رو میشه از اسم ترک ها هم فهمید و ملودی های آلبوم که خیلی احساسی شدند. این آلبوم تلفیقی از نویز (البته نویز سفید و نه هارش نویز) ، Shoegaze ، موسیقی داب ، Drone  هست که شاید بهتره پاور امبینت نام گذاریش کنیم. بعضی از قطعه های بیشتر اکسپریمنتال و تجربی هستند تا یک امبینت ملودیک و تمام قطعه های روی یک تیپ  reel-to-reel رکورد شدن. یک عاشقانه ای در فضایی پر از نویز و دیستورشن !

15 - Pure Bathing Culture / Pray For Rain

آلبوم دوم بند دونفره indie/dream pop پرتلندی در کنار آلبوم Mind Out Wandering در همین لیست، جزود جاده ای ترین و دونفره ترین آلبوم های 2015 در نظر بگیرید.

گرچه مدل پروداکشن آلبوم اول (Moon Tides) قلب رنده تر کن از این آلبومه و توی این دومی، درام و گیتار روتر و بیشتری می شنویم، ولی باز هم پره از هیت های کثافت و عشقی! با وکال کیت بوش طوری Sarah Versprille.   

14 - Novella / Land

ماه دسامبر گذشته در دو اپیزود اول سری میکس های Tone Burst مروری بربهترین آلبومهای shoegaze / dream pop سال داشتیم. یکی از اونها

اولین آلبوم بند لندنی Novella (که در Tone Burst 1 ازشون شنیدید). سالاد خوش ترکیبی از میراث شوگیز و اون ساید ملوتر نئوسای. درخشان ترین نکته آلبوم وکال قوی و ایده آل خواننده گروهه. 

13 - Protomartyr - The Agent Intellect 

سه آلبوم در چهار سال! آمار جالبی برای این بند پست پانک اهل دیترویت میشیگان هست. اما چیزی‌ که باعث میشه بتونیم از Protomartyr با عنوان "یک گروه موفق" یاد کنیم ، روند صعودی هست که هر آلبوم اونا از نظر کیفی نسبت به آلبوم قبل داره.

با بخش تاریک تری از شخصیت جو کیسی در ترانه Ellen که برای مادرش سروده بود  روبرو میشیم. اون یکی از تلخ ترین آهنگ های سال بود.

12 - Sauna Youth / Distractions

در سالی که گذشت، آلبومهای که بمب آدرنالین منفجر کنن، کم گوش ندادیم. در سبک های مختلف. ولی این یکی سلاح کشتار جمعی ه!

ترکیبی از لیبیدوی نویز راک با "پانک کلاسیک 2 و اندی دقیقه ای" که بیس لاین های مدرن جلاشون داده. اسم این بند چهارنفره لندنی گویاست: سانیک یوث رو دهها درجه داغترش کنید!

11 - pinkshinyultrablast / Everything Else Matters

ریویو آلبوم رو اینجا بخونید.

بند چهارنفره همشهری داستایوسکی (سنت پترزبورگ) Pinkshinyultrablast (که همچین اسم گویایی رو از آلبوم بند نویز-گیز Astrobright برداشتن) از اون دسته بندهای Nu-gaze هستن که شوگیز ناب رو از بندای محبوب‌شون وام گرفتن (اون ساید Slowdiveای یا آلبوم Whirlpool / Chapterhouse) و اون رو با زیباشناسی سگ زنی و غرش پست راکی بندهایی مثل Appleseed Cast یا Blueneck در هم آمیخته‌ان. گو اینکه حاصل کار، مُهر خودشون رو هم داره. Bliss Rock ای که اگرچه نوآور نیست ولی اتفاقا همه نکته‌ و موفقیت‌اش در انتقال تمیز اون حظ صوتی اصیل شوگیزه.

10 - Astronauts, etc. / Mind Out Wandering

ریویو آلبوم رو اینجا بخونید.

شب موقع رانندگی عشق‌تون کنار نشسته و دوست دارید چیزی جایگزین سکوتی بشه که از بازگشت‌ناپذیری گریزناپذیر رابطه‌تون حکایت داره.

به نظرم برای همچین موقعیتی که ممکنه کم هم پیش نیاد، همیشه باید یک آلبوم کاملا مناسب شرایط در چنته داشته باشید!
آلبوم اول بند اوکلندی (که محورش Anthony Ferraro خواننده و دوست و کیبوردیست Toro y Moi است) به زیبایی و نرمی، پروداکشن رویایی و الکتروپاپی رو به طیفی از موودهای قدیمی موزیک آمریکا، پیوند می‌زنه: از soft rock دهه هفتاد تا ریف‌های چیل فانکی و وکال neo-soul / R&B طور Ferraro.

09 - Genghar / A Dream Outside

ریویو آلبوم رو اینجا بخونید.

آرزوی تبدیل شدن به یک بند neo-psy موفق با توجه به پیشروهای استرالیایی این سبک، بلند پروازانه به نظر میاومد تا ظهور این بند چهارنفره انگلیسی Genghar و این آلبوم اولشون.

اتمسفر عصرهای طولانی و گرم تابستونی آهنگها یک طرف، و لیریکهای تلخ و تاریک و شکست-عشقی خورده در طرف دیگه، اونقدر خوب و متعادل کنار هم نشستند که نتیجه شد یکی از رمانتیک ترین آلبومهای 2015

08 - Hop Along / Painted Shut

اگر بخوایم از شاخص ترین موج سال 2015 اسم ببریم، بدون شک بازگشت صدای گرانژ و آلترناتیو راک اوایل دهه 90 آمریکا در بندهای آمریکاییه بخصوص اونهایی که frontwoman دارند. از Bully و Courtney Barnett و Dilly Dally و...

اما اونی که به نظر ما بیشتر شایسته نشستن در 10 آلبوم برتر 2015 ست، آلبوم دوم بند فیلادلفیایی Hop Along ه. ساندترک اوایل تابستون 1394، با وکال و لیریک های سهمگین Frances Quinlan کاری با شما می کنه که سر از نا آشنا ترین کوچه ها و خیابون ها در بیارید

07 - Stealing Sheep / Not Real

برای جایگاه هفت، آلبومی ایندی پاپ رنگارنگ و روج نواز انتخاب کردیم. آلبوم دوم سه خانم لیورپولی Stealing Sheep برای یک فن Warpaint یا Haim، نوید بند مورد علاقه جدیدش رو می ده. یک آلبوم شاری/جاده ای پر از رقص ملودی و هارمونی

06 - Grimes / Art Angels

ریویو آلبوم رو اینجا بخونید.در جواب این سئوال متداول که گرایمز Art Angles، همون گرایمز 2012/Visions هست یا نیست، می‌شه خیلی ساده از خودمون بپرسیم که آیا ما همون آدم 3 سال پیش هستیم با نه؟ و جواب معمولا اینه: هم آره، هم نه! نکته مهم اینجا، شار (جریان و تحول) دائمی آرتیستی مثل Grimes ه که انتظار برای آلبوم بعدای‌اش رو بسیار هیجان‌انگیز می‌کنه.

05 - Helen / The Original Faces

لیز هریس، Grouper تک ستاره ی کم همتای موزیک امبینت تجربی، حالا با بند خودش به اسم Helen ما رو بیشتر از این منتظر چیزی که باید تجربه اش می کردیم نگذاشت.: Grouper + درام سنگین + گیتارهای کثیف و پر سر و صدا. 

بیرون ریزی درونی ترین ِ درونی ها! "مردن در هر لحظه

04 - Beach House / Thank Your Lucky Stars

درخشانترین چیزی که سال 2015 (مخصوصا 1394 خورشیدی) رو به خاطره ما شاری ها پیوند می زنه، دو آلبوم زوج بالتیموری Beach House بود. اولی (رتبه 1 همین لیست) خیلی زود اوایل تابستون لیک شد و ما رو آتش زد! فکر می کردیم دیگه اووه! رفت تا شونصد قرن دیگه... تا اینکه سپتامبر، با این آلبوم استودیویی ششم، شکه شدیم.

خودشون در توییتر تاکید داشتند که این یک "آلبوم جدید" هست نه چیزی مثل b-sides اما به نظر من این آلبوم رو باید Greatest Hits اونها به حساب آورد. "بهترین هایی" که همگی آهنگهای جدید هستند!

Common Girl، حس پاستورال آلبوم اول (مثلا Master of None) رو به خاطر ما میاره. Rough Song، مومنتوم های Teen Dream رو فریاد می زنه و یا گیتار و درام وحشتناک خوب Elegy To the Void، طرفدارهای Bloom رو سیراب می کنه.

ما باید از شما تشکر کنیم!

    

03 - Julia Holter / Have You In My Wilderness

ریویو آلبوم رو اینجا بخونید

جولیا هولتر هرچند وقت مارو به یک رویا می بره و امسال توحش رویاش با ملغمه ی استرینگ و امبینس و سازهای بادی و صدای پر قویی ِ جولیاست. پختگی بی حد و حصر ترانه ها و این مهمونی باروک یکی از شاری ترین خاطراتمون از 2015 رو برامون به ارث گذاشت.

02 - Deerhunter / Fading Frontier 

ریویو آلبوم رو اینجا بخونید

Fading Frontier سنخیت کمتری با کارهای shoegaze / noise rock اولیه deerhunter مثل Fluorescent Grey EP یا Cryptograms داره و بیشتر گرایش داره به سمت مدل منحصر به فرد امبینت راک / دریم پانک Microcastle یا آلبومهای پروژه سلوی درخشان Cox با اسم Atlas Sound.

تصادف بدی که در دسامبر 2014 فرانتمن نحیف بند dream rock آتلانتایی رو با خوش‌شانسی راهی بیمارستان کرد رو می‌شه منبع تغذیه موزیک کمتر سگ‌زن و ترانه‌های غمگین‌تر و واقعی‌تر این آلبوم نسبت به دیسکوگرافی Deerhunter دونست.

01 - Beach House / Depression Cherry(آلبوم سال)

گفتیم که Thank Your Lucky Stars "بهترین" های بیچ هاوس بود با ترک های جدید. آلبومی که بیشتر نوستالژی بیچ هاوس توش موج می خورد.

 ولی Depression Cherry آلبومی برای فن های راستین و بالینی اونها بود. حرکت در مسیری جدید هم برای خودشون و هم برای کسی که از سال 2012 و تور Bloom اومدن این آلبوم رو لحظه شماری می کرد.

چند هفته قبل از انتشار آلبوم، توی توییتر در صداقت خفنی که از یک بند کاملا "مستقل" می شه انتظار داشت، گفتند که تم این آلبوم آرومتر از Bloom و Teen Dream خواهد بود. چرا که با اضافه شدن درامر و تورهای سنگین، کمی خسته شدند. Depression Cherry بهترین آلبوم Beach House بعد از Devotion هست که در عین بازگشت به سادگی پروداکشن اولیه، پختگی صدای این بند رو بعد از یک دهه نشون می ده.

آلبوم پر است از لحظه های اوج لذت سمعی که آدم از صدای ویکتوریا می بره. بخصوص در پایان بندی های ترک ها. از اون جنس لذتی که سر پایان Home Again در Devotion بردیم. پایان های بی نظیر Leviation و Days of Candy و PPP (با اون گیتار محشر) و...

Depression Cherry بهترین هدیه و بزرگترین اتفاق موسیقی سالی که گذشت برای ما رادیو شاری ها بود. از یک بند واقعا "مستقل".