dream pop / indie rock
راحت ترین کار اینه که دونفره دریم پاپ Memoryhouse رو با دونفره دریم پاپ Beach House مقایسه کرد. مقایسه ای که اصلا بی راه نیست و ابدا معنای منفی نداره.
البته که به اثیری بیچ هاوس نیستند ولی اگر بایگانی های ذهنی مون رو کنار بگذاریم، Memoryhouse می تونه سرشار از حس نوستالژیک و رمانس نرم و ولرم یک موزیک soft shoegaze باشه.
4 سال بعد از آلبوم اول شاری شون، The Slideshow Effect، دونفره کانادایی Evan Abeele و صدای زیبای Denise Nouvion، آلبومی رو بیرون دادند که اونها رو وارد قلمرو electropop و حتی synth pop می کنه.
ترک Get Back نمونه بارز دگردیسی مموری هاوس در این آلبومه. ترانه نویسی درخشان و لحن وکال زیبای Nouvion با گیتار و پرکاشن بلند و واضح و یک مدل پروداکشن مرسوم و تجاری، یک هیت تمام عیار رو می سازه. I wait for you by the lake / don't be late / don't be late
از ترک های شاری دیگه می شه به Sarah اشاره کرد که پروداکشن دهه هشتادی تمیزی صدای روح قلوه کن Nouvion رو همراهی می کنه.
اما ترک های معمولی ای هم هستند که باعث می شن همیشه بین Beach House و Memoryhouse خط کیفی بکشیم. The Knife on Water یا Dream Shake از اون جمله اند.
It Was True همون مینیمالیسم به جای آلبوم اول رو به یادمون میاره. یا Arizona که شوگیزی ترین کاریه که از مموری هاس شنیدیم.
درسته که Soft Hate معصومیت و سرمای The Slideshow Effect رو نداره و در فاصله چند ماه از دو آلبوم جان فرسای Beach House، کاری باهامون نمیکنه، ولی نکته درخشان اون در بی ادعایی و سادگی هنر این زوج نهفته که تونستند چنین ترانه های از چنین صدای زیبایی رو با سینت و درام و گیتار صیقل خورده و با کیفیت به گوش اونایی برسونن که جونشون رو برای شنیدن ترانه های soft pop و light shoegaze می دن.
ترکهای شارپسند:
Sarah / Get Back / It Was True
No comments:
Post a Comment