شما هر عضو بدنتون رو که بتونید گول بزنید، گوشهاتون رو نمی‌تونید!
پادشار، مفهوم جدید رادیو شار که در آینده بیشتر ازش می‌گیم، نقطه مقابل شاری‌ه. به طور ساده، موزیکیه که آدم رو بلند نمی‌کنه، به حرکت در نمیاره. برایندش صفره. از نقطه A تکون نمی‌خورین.
یک آلبوم پادشار:
یا ضعیف و ناامیدکننده‌ست، یا تکراری و چیز جدیدی نداره، یا بیش از حد مورد توجه قرار گرفته (overrated)ه.
یا ضعیف و ناامیدکننده‌ست، یا تکراری و چیز جدیدی نداره، یا بیش از حد مورد توجه قرار گرفته (overrated)ه.
10 - Ghost Stories by Coldplay
همین اول تکلیف‌مون رو با این ناامیدی کسالت‌آور، با فاجعه‌ی A Sky Full of Stars روشن کنیم.متاسفم اینو می‌گم ولی کلدپلی رو تموم‌شده بدونیم.
آرمین نوروزی، ماه‌ها پیش ریویویی رو برای این آلبوم نوشته و توی بلاگ شار منتشر کرده بود. بخونین.
9 - The Last Dawn by Mono
دیگه نه الان سال 1387ه نه ما اون بچه‌هاییم! بند ژاپنی Mono نماینده اون مدل پست‌راک سیاهِ کلاسیک هستن که دیگه حس و حال درستی به آدم نمی‌ده! اپسیلونی شار نداره!
8 - Meteorites by Echo & The Bunnymen
بندهایی قدیمی که ما دوستشون داریم و حالا پا به سن گذاشتن، می‌تونن بی‌خیال آلبوم دادن بشن و آهنگاشون رو واسه خودشون ضبط و پخش کنن حداقل! تا ما رو اینقدر ناامید و تصویر خودشون رو خدشه دار نکنن. بند New Wave یان مالویچ و رفقا عشق ما بودن و هنوز هم هستن.
7 - The Inevitable End by Royksopp
9 - The Last Dawn by Mono
دیگه نه الان سال 1387ه نه ما اون بچه‌هاییم! بند ژاپنی Mono نماینده اون مدل پست‌راک سیاهِ کلاسیک هستن که دیگه حس و حال درستی به آدم نمی‌ده! اپسیلونی شار نداره!
8 - Meteorites by Echo & The Bunnymen
بندهایی قدیمی که ما دوستشون داریم و حالا پا به سن گذاشتن، می‌تونن بی‌خیال آلبوم دادن بشن و آهنگاشون رو واسه خودشون ضبط و پخش کنن حداقل! تا ما رو اینقدر ناامید و تصویر خودشون رو خدشه دار نکنن. بند New Wave یان مالویچ و رفقا عشق ما بودن و هنوز هم هستن.
7 - The Inevitable End by Royksopp
گفتن آخرین آلبومشون خواهد بود. اما کاش به جای اسم آلبوم روش نمی‌ذاشتند و مثلا با عنوان "مجموعه‌ای از یک سری بیت معمولی با خوانندگی خواننده‌های مختلف" بیرونش می‌دادن. بهرحال با Do It Again راضی بودیم ازشون. تنها کاری که از دست‌مون بر میاد انتظار آلبوم جدید Robyn ه!
6 - Awake by Tycho
بد نبود اما بعد از طی مسیر دایره‌واری شما رو به خونه اول می‌رسونه. شخصا دو آلبوم IDM اول اسکات هنسن رو بیشتر می‌پسندم تا Chillwave هاش. Awake اصلا به اندازه Dive خوب نبود. به شدت safe و قابل پیش‌بینی بود.
5 - Luminous by The Horrors
6 - Awake by Tycho
بد نبود اما بعد از طی مسیر دایره‌واری شما رو به خونه اول می‌رسونه. شخصا دو آلبوم IDM اول اسکات هنسن رو بیشتر می‌پسندم تا Chillwave هاش. Awake اصلا به اندازه Dive خوب نبود. به شدت safe و قابل پیش‌بینی بود.
5 - Luminous by The Horrors
شوگیز پلاستیکی! کپیِ کپیِ کپیِ یک کپی! کجاست آلبومای عزیز The Verve من ؟!
آش شله‌قلمکاری که خیلی از منتقدای 2014 رو گول زد. شما رو که نه؟ نه؟!
4 - Ultraviolence by Lana Del Ray
شاید اگر این همه آلبوم عالی از خانم‌های Singer/Songwriter بیرون نمی‌اومد (شارن ون اتن، Angle Olsen، Lykki Li، و...)، آلبوم Brooklyn Babe اینقدر پادشاری جلوه نمی‌کرد و توی این لیست نبود. آمریکایی اونم از نوع پپسی کولا.
3 - Lazaretto by Jack White
بدون شک، کار جک وایت درسته! گرچه شخصا هیچ وقت نتونستم خارج از پروژه استثنایی The White Stripes با موزیک‌اش ارتباط برقرار کنم. اما درست بودن کار به این معنی نیست که آلبوم طرف نتونه توی لیست آلبومای پادشاری قرار بگیره. بلوز راک جدید از صافی جک وایت! به قول فرنگی‌ها not my cup of tea!
2 - Turn Blue by The Black Key
ظرف 45 دقیقه خیلی کارا می‌شه کرد: یک نیمه فوتبال منچستر-لیورپول دید، پیاده روی کرد و... حتا به این کاور آلبوم خیره شد! هر کاری بجز گوش دادن به راک نخ کش شده، ساکن و The Black Keys !
1 - Salad Days by Mac Demarcosong writing
مک‌دی مارکو خوبه انصافا، اما چیز که این آلبوم رو در لیست پادشار‌های 2014 اول می‌کنه، موزیک و پروداکشن تنبل، قابل پیش‌بینی و به غایت حوصله سر بره. تجسم مفهوم پادشار.
p.s: به Maja در اپیزود 29 شار که یکی از ترک‌های پلی‌لیست‌اش از دی‌مارکو بود گفتم که به نظرم موزیک هیپستری‌ه کاملا! علاقه‌ای به برچسب زنی از این دست ندارم اما شاید این تنها باری باشه که استثنا قائل می‌شم. موزیک هیپستری برای بچه هیپستر‌ها.
No comments:
Post a Comment