The Juan MacLean // In A Dream
Styles: Post Disco, Alternative Dance
آرتیست آشناست، لیبل هم آشناست، آلبوم رو هم که میشنوین، به طرز غریبی آشنا میزنه، انگار اون رو خیلی سال قبل موقع رفتن (یا برگشتن) از یه مهمونی، یه شب توی ماشین با عشق قدیمیتون شنیدین... اما نه یادتون میاد کدومشون نه کدومشب!
The Juan MacLean دونفرن: Juan Maclean دوست جیمز مورفی و Nancy Whang بازم دوست و همکار جیمز مورفی توی پروژهی افسانهای -و مرحوم- دنسپانک LCD Sounsystem.
اگر فن پیگیر LCD باشین، میدونین که جیمز مورفی لیبل خودش به اسم DFA Records رو سال 2001 تاسیس کرد. Juan MacLean، که زمان جوونیاش گیتاریست یه بند پست-هاردکور بود، یکی از آرتیستای معروف این لیبله که اولین آلبومش (Less Than Human) رو سال 2005 منتشر کرد.
In A Dream که 16 سپتامبر رسمن منتشر میشه، سومین آلبوم رسمی پروژهی The Juan MacLean، یه آلبوم نزدیک یکساعتهی 9 ترکیه که 4تا از اونا بیشتر از 7 دقیقه زمان دارن.
In A Dream آلبومیه توی سبک Dance House، Post Disco و Alternative Dance، اما مثل هر آلبوم خوب دیگهای توی این سبکها بیشتر از اونکه برای دنسفلور درست شده باشه، جون میده برای قبل و بعد از پارتی. البته دنس-هاوس کلاسیکی مثل Here I AM یا سینتهای New Wave ای دهه هشتادی ترک Charlotte رقص-واجبان، اما شار کلی آلبوم و Lyrics به سمت یه رمانس کلاسیک، خاطرهانگیز و آشنا میل میکنه.
ترک اول، A Place Called Space رو که پلی میکنین، و مخصوصن صدای گیتار راکی رو که روی بیت باحال Power House سینت میشنوین، بیاختیار از جای خودتون بلند میشین، مهم نیست چه اتفاقی میوفته فقط همین اول قضیه آلبوم بلندتون میکنه. 4 دقیقه باید بگذره تا صدای نمکی و قشنگ Whang لبخند رضایت رو بر لباتون بنشونه.
چه ترکی رو فقط Whang بخونه -مثل دانتمپوی Running Back To You، یا بهترین ترک آلبوم A
Simple Design- و چه بعضی ترکها رو هر دوشون -مثل Love Stops Here- وکالهای این دونفر و هارمونیشون توی سرتاسر این آلبوم فوقالعاده زیباست و با امواج و لایههای تمیز، با کیفیت و استادانهی این آلبوم، در مجموع یک ساعتی رو برای شما رقم میزنه که حسابی حالتون رو سر جاش میاره.
"پر احساس" شاید سرراستترین توصیف من از این آلبوم باشه. چه توی آپتمپوهاش و چه چیلترهاش. بعضی ترکهاش مخصوصن مثل طولانیترین ترک آلبوم، تمومکنندهی چیل ده دقیقهایشه، "خورشید عشق ما هیچوقت غروب نمیکنه" یا I've Waited For So Long، رسمن اگه یکم دلتون برای عشقتون تنگ شده باشه اشکتون رو درمیاره.
در آخر، سبک این آلبوم از اون سبکای آلردی شارپسنده که از خیلی از آرتیستاش توی رادیو و بلاگ حرف زدیم: از دونفرهی نیویورکی Holy Ghost! تا دیجی نروژی آلترناتیو هاس، Todd Terje با آلبوم فوقالعادهی امسالش، تا Classixx (که هیت آلبوم اولشون رو با همین خانم Whang زده بودن)، In A Dream خوراک شماست. آلبومیه grooveی، جریاندار، پراحساس، زیبا و در یک کلام عالی. برای همین رادیو شار به این آلبوم با کمال میل Φ Φ اعطا میکنه.
شما اگه آلبوم رو شنیدین، از کدوم ترکهاش بیشتر خوشتون اومده؟ در کل دوسش داشتین؟
No comments:
Post a Comment