East India YouthTotal Strife Forever
Styles: Electronic, Experimental, Indie Pop
Flux Rating: Φ ½
هنوز یک ماه بیشتر از سال جدید نگذشته که یواش یواش موتور انتشار آلبومهای خوب داره گرم میشه. یکی از بهترین آلبومهایی که ژانویه امسال بیرون اومد و من رو چند روزی هست که درگیر خودش کرده Total Strife Forever آلبوم اول یه استعداد جدید 22 ساله بریتانیایه به اسم William Doyle تحت نام East India Youth. آلبومیه در استایلهای مختلف الکترونیک تجربی. یازده تا ترک عمدتا Instrumental که فقط در چهارتای اون خودِ Doyle هم میخونه تجربیات مختلف این جوونه از مینیمال تکنو و سینتپاپ بگیرین تا امبینت و post-dub-step و...
آلبوم با آرپجیهای مینیمال سینتسایزر ترک Glitter Recession شروع میشه که به تدریج با لایه دیگهای از نویز همراهی میشه و خودش رو در ترک دوم آلبوم که بخش اول عنوان اون هم هست، Total Strife Forever I ادامه میده. ترک شش و نیمدقیقهای که در نیمههای خودش با درام الکترونیک کوبندهای همراه میشه. Dripping Down، اولین جایی که صدای زیبای Doyle رو هم میشنویم یه ترک سینت-پاپ فوقالعاده با ریتمی جنگلی که رقصیترین ترک آلبوم هم هست. Hinterland یه اسید تکنوی با بیتهای آتاریطور. Heaven, How Long رو میشه گل سرسبد آلبوم دونست، یه لایه سرد سینت که در دقایق آخر ترک با یه باس و پرکاشن وحشتناک عالی ترکیب میشه با ملودی که منو خیلی یاد ترک New Map از گروه پست-راک/الکترونیک فرانسوی M83 میندازه. در کل باید اشاره کنم که آین آلبوم برای فنهای M83 میتونه خیلی جذابیت داشته باشه.
Total Strife Forever II قسمت دوم عنوان آلبومه، یه ترکه اکسپریمنتال امبینت جذاب بر اساس یه کورد Organ که حال و حوای Tim Heckerای به ترک میده. Looking For Someone، سینگل-اول این آلبوم که یه ویدئوی خیلی خوب هم داره تقریبن بهترین ترک وکال دار آلبومه. باز هم با افکتهای کلیسایی که توی این آلبوم زیاد میشنویم و باز هم مثل ترکهای دیگه به انتها که نزدیکتر میشیم کوبندهتر و لایه لایهتر میشه. Midnight Koto هم تجربه امبینت/هکری دیگه Doyle دیوار نویز پر سر و صدایه که به سه ترک انتهایی آلبوم ختم میشه. ترکهای 9 و 11 که بخشهای سوم و چهارم Total Strife Forever هستن که به زعم من اندکی تکراری جلوه میکنن، با این که بسیار خوبن و ترک 10 آلبوم که پیانوی فیلیپگلس طوری با صدای مهآلود Doyleه.
Total Strife Forever، آلبوم الکترونیک/امبینت تجربیه به غایت معاصر و به روز و زیبا. تراوششده از ذهن یه آرتیستی که فقط 22 سالشه و باورش سخته که این چطور میتونه آلبوم اولش باشه. همون چیزیه که توی ژانویه 2014 میشه شنید. نمیشه گفت کار آوانتگاردیه که لزومیه هم نداره باشه اما خیلی اورجینال، ارضاکننده و دلنشینه.
اگر دوستدار Brian Eno، M83، James Blake هستین و یا دوست دارین یه آلبوم جدید با چشماندازهای صوتی زیبا و پر از احساس رو بشنوین همین الان دانلودش کنین.
No comments:
Post a Comment