May 25, 2016

REVIEW: Autechre - elseq 1-5


از: محمدحسین وحیدنژاد












آخرین و 12 امین آلبوم بند انگلیسی خیلی بی سروصدا ریلیز شد. شاید با 9 تا ست ضبط شده از اجراهای زنده ای که سال پیش برای فروش گذاشتن و اون تور بزرگ کسی فکرش رو هم نمیکرد که بخوان حالا حالا ها مشغول ساخت آلبوم جدید بشن ولی خوب راب و شان ما رو سوپرایز کردن، اونم چه سوپرایزی ! این دو بزرگوار هیچ وقت در قید این نبودن که دایره فن هاشون رو گسترش بدن و یا با آلبوم های عامه پسند تر بخوان پول بیشتری رو به دست بیارن، اما شاید بگین این حرف بر چه مبنایی هست؟؟ دلیلش این سیری که دارن نشون میده، هر آلبوم پیچیده تر و خاص تر از آلبوم قبل هست تا قابل دسترسی تر!
یک نگاه به دیسکوگرافی این بند که بندازیم متوجه میشیم که چه سفری در موسیقی و کارهاشون طی کردن، از امبینت و تکنو تا نویز. همینطور که گفتم هرچه جلوتر میریم کارهای obscure تری رو بیرون میدن. آخرین آلبوم یعنی elseq 1-5 که یک ابرآلبوم تشکیل شده از 5 تا آلبوم هست، رو خیلی ها شبیه آخرین کارشون Exai میدونن ولی وقتی که پای این آلبوم میشینید میفهمید که این آلبوم چند برابر سنگین تر از exai هست. این ابرآلبوم که 4 ساعت هست با خودتون میگید که شاید اینقدر دلنشین هست که آدم گذر زمان رو حس نمیکنه و 4 ساعت به زودی میگذره در صورتی که کاملا عکس این موضوع هست و هر دقیقه آلبوم حس میشه. اینقدر این آلبوم سنگین و abstract هست که ذهن آدم رو کاملا درگیرش میکنه و ادم مجبور میشه برای هضم کردن چیزهایی که شنیدی حداقل وسط های آلبوم یک وقفه ای بزنی.
قصد داشتم که آلبوم رو در قسمت های کوچک تر و جدا نقد کنم و خوب انتظار داشتم که هر کدوم از این پنج آلبوم ویژگی های خاص خودش رو داشته باشه ولی اصلا اینطور نیست و هیچ گونه پیوستگی و شباهتی بین اجزا آلبوم وجود نداره. اگه بخواهیم ترک به ترک هم نقد کنیم باید هزاران پاراگراف رو صرف کرد.
آلبوم با Feed 1 که هفته قبل ریلیز، در میکس شون برای پادکست bbc radio 6 اجرا کردن، شروع میشه و آدم رو میخکوب میکنه. یک ترک با کلی سینث های مخلوط شده با نویز و ریتم های شکسته و عجیب. همین ترک اول به آدم میفهمونه که توی آلبوم چه خبره. تا آدم میاد با یک ترک ارتباط برقرار کنه یهو همه چی عوض میشه این توی بازه های 5 یا 10 دقیقه ای و داخل ترک های طولانی آلبوم همش در حاله انجام که البته یک استثنایی مثه eastre هم وجود داره. آلبوم رو میشه یک Avant-garde واقعی دونست، برخلاف Exai که حس میشد یک ارتباطی بین ترک ها وجود داره داخل elseq 1-5 اصن همچین چیزی وجود نداره. بعضی از ترک ها ریتم ها و ملودی های قشنگ دارن که تا آدم میاد لذت ببره کاملا دگرگون میشن. از مینیمال، اکسپریمنتال و.حتی داب تکنو تا نویز و امبینت میشه تاثیرات و تلفیقاتی توی ترک های آلبوم شنید. طراحی صدا های فوق العاده، نویزها و پروداکشن های گیج کننده ، عجیب و پیچیده و ریتم های بعضا شکسته و زیبا از ویژگی های بارز این آلبوم هست.
 با وجود همه این پیچیدگی ها و پروداکشن عجیب و گنگ اون، اگه بتونید باهاش ارتباط برقرار کنید واقعا میشه ازش لذت برد که اگه از طرفدارای قدیمیشون باشید این کار بسیار سریع تر صورت میگیره. فقط تنها چیزی که لازم هست زمان برای هضم آلبوم هست، البته با این تایم طولانی آلبوم نمیشه خیلی کل آلبوم رو گذاشتش روی ریپیت و باید بعضی ترک ها رو برای گوش دادن دوباره جدا کنید ولی این واقعا کار سختی خواهد بود. این آلبوم یک چالش عالی هست برای درک و راه پیداکردن به دنبای این دو نفر و اینکه بفهمید واقعا داخل ذهنشون چی میگذشته. آلبوم آخر autechre باعث میشه که تمام ریلیزهای سال تا به اینجا و بعدش پیش آدم رنگ ببازه. با وجود همه این مباحثی که مطرح شد باید بگم واقعا لیاقت گرفتی 3 فی رو داره و در پایان سال شاید بهترین آلبوم سال من هم انتخاب بشه. خیلی از ترک های آلبوم رو دوست داشتم و مجبور شدم تا چند تا ازشون رو انتخاب کنم. اگه دنبال یک چالش جدید در موسیقی هستید به شدت این آلبوم پیشنهاد میشه.

ترک‌های شارپسند: 
 foldfree casual,chimer 1-5-1,latent call,pendulu hv moda, freulaeux, 13xo step, acdwn2


No comments: