May 03, 2016

REVIEW: Autolux - Pussy's Dead



از: مجتبی تقوایی








سومین آلبوم آلترناتیو کارای نویزباز آمریکایی ما، آتولاکس، با کورس بسیار زیبای آهنگ اول عجین است. که میگه
It’s so so so sad to be happy all the time
منتها با این تفاوت که باید در باره آنها گفت:
It’s so so so sad to be “Kid A” all album long
بزرگی Kid A  از لحاظ ایده ی مرکزی موسیقایی اش، هر سال، در چند آلبوم خوب در ذهنمان تکرار میشود و هرسال به همان تعداد با تکثیرهای بی دلیل اذیتمان می کند. در هم بافتگی بیت ها و اصوات الکترونیک در موسیقی آلترناتیو راک  و تکرار زوزه های فالستو و سولوهای تهاجمی با افکت های جانی گرینوودی و درامز نوازی لوپ مانند فیلیپ سلوی ای ، فقط و فقط با یه ریورب شوگیزی اضافه تر حاصل تلاش این آلبوم بوده. البته هم هیچ کدوم از این المان ضعیف پیاده نشدن و حد استاندارد رو به شدت رعایت می کنند.
در تک تکشون هم خلاقیت هایی دیده میشه، اما مشکل اصلی در دیده نشدن همون مقدار خلق در کلیت مجموعه و ایده ی درشت است. مجموعه ای که اگر کوتاه تر و بلند تر می شد اتفاق خاصی نمی افتاد. ترانه نویسی ها به اندازه ی همان جمله ی بالا زیبا انجام شده و باز هم میشود چند بار تکرار کرد که:
It’s so so so sad to be happy all the time
و حتی مدت ها ترک اول یعنی Selectallcopy رو به خاطر سپرد.
Pussy’s Dead  یه آلبوم سرگرم کنندست مثل کاورش پر از جمجمه و رنگین کمان ولی نمی تواند از چاهی که پر از مشابهاتش در مارکت است بیرون بیاید.

ترک های شارپسند:
Selectallcopy
Listen to the Order



No comments: