Tegh & Kamyar Tavakoli - Through the Winter Woods
hibernate recordings / experimental ambient, post-rock
ژانویه 2014 شاهین انتظامی Tegh به بهانهی انتشار آلبوم اولش، مهمان پادکست شار شد و پای صحبتها و playlistاش نشستیم. آن زمان، درک این مسئله آنچنان سخت نبود که او هنرمند خلاق و با ذوقی است که قرار است شنیدن هر موزیک جدیدی از خود را در ما تبدیل به هیجانی رضایتبخش کند. دقیقا همان اتفاقی که در "دل بیشهزارهای زمستانی" میافتد.
مسیر EP مشترک شاهین با دوست هنرمنداش کامیار توکلی، مسیر پیچیدگی و فرهیختگی بیشتر و بیشتر زبان انتظامی و توکلی است: در ترجمه حس محوری تجربهگرایی مشترک شان به امبینت و نویزهای دستکاریشده و بافتهای صوتی چندلایه گیتار. از همان شروع EP باید دلتان قرص باشد: موقعیتهایی که دلتان بخواهد بلرزد، به اندازه کافی روبرویتان است.
از اواسط Hollow است که شنونده آب دست دارد زمین میگذارد. با برزخی که در عین حال به شما حس شجاعت میدهد. از دیوارهای صوتی که چیده میشوند. هیولایی که آرام آرام سر باز میکند و در 5:30 با اوج حیوانیت خود میرسد و فقط ای کاش به این زودی تبش نمیخوابید. مرثیهای Fennesz طوری که همزمان رگه هایی از گادسپید دارد!
Fractal با لوپ چسبناک و سرد شروعش که بیدرنگ من را به Virgins تیم هکر پرت کرد، بهترین ترک و مرکز ثقل EP است. پروسس گیتار مناسب و مطمئن توکلی و drone ملکوتی انتظامی، اوج سلوک رهگذر-شنونده را در دل بیشهزارهای سرد، وهمآلود و در عین حال تصفیهگر EP رقم میزند. مسترینگ استادانه Lawrance English چه در کل اثر و چه بخصوص تقارنهای صیقلخورده نیمه دوم این ترک به ژرفای این جنگل صوتی افزوده است.
پایان EP، چینهی ناپدید شده، پایان جنگل است و طبیعی که نباید انتظار روبرو شدن با دیوهایی که پیشتر رخ نشان دادند را داشت. انگار در حال عبور از چینههای کم ارتفاع و روشنتر و با پوشش گیاهی تنکتر اواخر جنگل باشید. جایی که هر آنچه از بهت و دلهره و ماجراست، پشت سر شماست.
شار آهنگ یک سرو گردن پایین تر از 2 ترک بعدیست. شخصا انتظار هیولایی خبیثتر و شوگیزیتر از دوتای قبلی داشتم. صدای کم دستکاری شده، خالی گیتار در outro همین ترک به همراه نریشن پس زمینه، احتمالا جایی از EP خواهد بود که خیلی به گوش شنونده نشیند.
در مجموع، این برزخ نویزی و تصفیهگر 22 دقیقهای، یک قدم رو به جلو و نوید دهنده در مسیر دو هنرمند خالقش است. حتی اگر سختگیر باشیم و قبول نکنیم قطعه Fractal به تنهایی، نهال موسیقی امبینت تجربی و پست راک ایران را بارورتر کرده است.